Έρευνα διεξάγεται από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ύστερα από τις καταγγελίες του ΠανελληνίουΣυλλόγου Υπαλλήλων ΟΑΕΔ- τ.ΟΕΕ- τ.ΟΕΚ για την καταπάτηση της ακίνητης περιουσίας του ΟΕΚ που τώρα διαχειρίζεται ο ΟΑΕΔ στη Θεσσαλονίκη.Αυτό απάντησε σε σχετική ερώτηση που κατατέθηκε στη Βουλή και απαντήθηκε από τα Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Εργασίας. Ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης αναφέρει στην απάντησή του ότι καθώς η έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη οι δύο υπηρεσίες (ΟΑΕΔ- ΟΠΕΚΕΠΕ) βρίσκονται σε συνεργασια μέχρι την περάτωση της έρευνας για την διεξαγωγή ασφαλών πορισμάτων πριν την ανακοίνωσή τους.

Στην απάντηση της Αν.Υπουργού Ρ.Αντωνοπούλου αναφέρεται ότι ήδη το αρμόδιο ΚΠΑ2 Τούμπας Θεσσαλονίκης το οποίο είναι αρμόδιο,έχει ήδη προχωρήσει σε όλες τις νόμιμες ενέργειες διοικητικής αποβολής του καταληψία με τη συνδρομή αστυνομικών αρχών. Δηλαδή φαίνεται ότι υπάρχουν καταληψίες στην περιουσία του ΟΕΚ και  μένει να δούμε αν έχουν δηλωθεί τα οικόπεδα στον ΟΠΕΚΕΠΕ και αν έχουν εισπραχθεί και σε τί βαθμό, παράνομες επιδοτήσεις από τον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Από ότι φαίνεται οι καταγγελίες του Συλλόγου ήταν αληθείς και από ότι φαίνεται θα έχουμε νεότερα σύντομα.

Είδομεν..

 

Η απάντηση του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης εδώ

Η απάντηση του Τπουργείου Εργασίας εδώ

Ο ΟΑΕΔ ενημερώνει ότι οι κληρωθέντες δικαιούχοι που προέκυψαν από τη διεξαγωγή της κλήρωσης των 8 αδιάθετων κατοικιών Ιωαννίνων του τ.ΟΕΚ (7 κατοικίες αγορασθέντες μέσω ΠΑΚΑΔΙ και 1 εργατική κατοικία) Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων

που πραγματοποιήθηκε από τον ΟΑΕΔ στις 10/05/2016, ημέρα Τρίτη και ώρα 18:00 στην Αίθουσα του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ιωαννίνων είναι οι εξής: Δείτε τα ονόματα εδώ


ΓΣΕΕ: Μπίζνες, νοθείες και αστική πολιτική

Σύλβια Κοιλάκου

Ανάγλυφη η ξεφτίλα της υποταγμένης ΓΣΕΕ

Η είδηση δεν ξαφνιάζει. Ο Γ. Παναγόπουλος επανεξελέγη πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μετά από 11 συναπτά έτη στη θέση αυτή. Ο Ν. Κιουτσούκης από την ΔΑΚΕ ξανά γενικός γραμματέας, μετά από 9 χρόνια. Οι συσχετισμοί στην διοίκηση της ΓΣΕΕ παραμένουν ίδιοι κι απαράλλαχτοι. Η ΠΑΣΚΕ διατηρεί την πρώτη θέση,ενώ ο πολιτικός της βραχίονας, το ΠΑΣΟΚ, έχει...
περιθωριοποιηθεί. Οι δύο ΔΑΚΕ καρπώνονται αθροιστικά τις μικρές απώλειες της ΠΑΣΚΕ.

Μετά από έξι πέτρινα χρόνια, με συγκλονιστικές αναταράξεις στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, στη ΓΣΕΕ είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα και οι συσχετισμοί παραμένουν καταθλιπτικοί. Οι αγώνες της τελευταίας περιόδου, οι μικρές και μεγάλες μάχες που δίνουν μια σειρά πρωτοβάθμια σωματεία ενάντια στην εργοδοσία, οι όποιες διεργασίες παρατηρούνται στο εργατικό κίνημα, δεν φαίνεται να επιδρούν στην συνομοσπονδία των γραφειοκρατών.

Η ΓΣΕΕ ιστορικά διαμορφώθηκε ως συγκεντρωτική δομή που ελέγχει τα πρωτοβάθμια σωματεία μέσω Εργατικών Κέντρων και στην συνέχεια και μέσω ομοσπονδιών. Σήμερα έχει μετατραπεί σε μια κλειστή αντιδημοκρατική και αντιδραστική δομή, σε ένα μηχανισμό αναπαραγωγής και επιβολής της αστικής πολιτικής μέσα στην εργατική τάξη.

Μια ακτινογραφία της σύνθεσης του πρόσφατου συνεδρίου της ΓΣΕΕ είναι ενδεικτική για το τι εκπροσωπεί. Πάνω από το 55% των συνέδρων προέρχονταν από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τις τράπεζες, μεταξύ των οποίων πολλά διευθυντικά στελέχη.

Με βάση την εικόνα των συνεδρίων της ΓΣΕΕ, φαίνεται πως από το 2007 μέχρι σήμερα καταγράφονται 130.000 λιγότεροι συνδικαλισμένοι εργαζόμενοι. Ο αριθμός των συνδικαλισμένων στον ιδιωτικό τομέα έχει κατέβει στο 7-10%, σε αντίθεση με αυτών του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπου κυμαίνεται μεταξύ 70-75%.

Οι ελαστικά εργαζόμενοι, οι πενταμηνίτες, οι άνεργοι, οι νέοι, οι μετανάστες, απουσιάζουν εκκωφαντικά από την δύναμη των συνδικάτων. Η εικόνα αυτή αποκαλύπτει τη βάση εκλογής και αναπαραγωγής της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Αυτή η ιδιόμορφη συνδικαλιστική εργατική αριστοκρατία που ηγεμόνευσε την δεκαετία του 80, εξακολουθεί να κυριαρχεί μέχρι σήμερα, παρότι αποτελεί ένα ισχνό κομμάτι της μισθωτής απασχόλησης.

Η κυρίαρχη φιγούρα του μεσήλικα συνδικαλιστή με μόνιμη θέση στην τράπεζα, που πασχίζει για την διατήρηση των «δικών» του κεκτημένων, μοιάζει όλο και λιγότερο με το νέο επινοικιαζόμενο στην ίδια τράπεζα, που δεν του επιτρέπεται να ενταχθεί στο συνδικάτο.

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, όσοι συνεχίζουν να επιζητούν τη λύση του προβλήματος στην αλλαγή των «εκλογικών συσχετισμών», πρέπει εν τέλει να αναρωτηθούν: πόσα χρόνια θα περάσουν μέχρι να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην ΓΣΕΕ;

Κραυγαλέες όψεις ενός χρεοκοπημένου συνδικαλισμού

Τα ευρήματα μιας αναλυτικότερη ανάγνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος στον ιδιωτικό τομέα είναι αποκαλυπτικά. Ενδεικτική η εικόνα από το μεγαλύτερο εργατικό κέντρο της χώρας. Μια πρόχειρη ματιά στο ποιον των σωματείων του ΕΚΑ, αποτυπώνουν την κατάσταση του σημερινού συνδικαλιστικού κινήματος. Κυριαρχούν τα ομοιοεπαγγελματικά σωματεία σε τέτοιο βαθμό, που υπάρχουν π.χ. 9 σωματεία χειριστών, 5 φορτοεκφορτωτών, 3 νυχτοφυλάκων-θυρωρών. Ακόμα και στους υπαλλήλους σε γραφεία …τελετών υπάρχουν 3 σωματεία.

Έντονος είναι ο κατακερματισμός και η συγκρότηση σε ομοιοεπαγγελματική βάση στις πρώην ΔΕΚΟ: 14 σωματεία στην ΔΕΗ, 11 σωματεία στην ΕΥΔΑΠ, 6 στον ΟΤΕ. Τα επιχειρησιακά σωματεία είναι μετρημένα, με εξαίρεση ξενοδοχεία και εμπόριο, ενώ μεγάλη εκπροσώπηση έχει ο συνδικαλισμός των τραπεζών. Ενδεικτικό του κατακερματισμού και συντεχνιασμού που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι και το γεγονός ότι η ομοσπονδία των τραπεζών έχει 47 σωματεία-μέλη!

Η περίπτωση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ), με 171 σωματεία και 50.000 εργαζόμενους, δίνει μια ακόμα διάσταση της συνδικαλιστικής οργάνωσης στο βαθύ ιδιωτικό τομέα. Στον κολασμένο χώρο των σούπερ μάρκετ και του εμπορίου, το μακρύ χέρι της εργοδοσίας έχει για τα καλά μπει στα συνδικάτα. Σωματεία ιδρύονται ακόμα και στα γραφεία του προσωπάρχη. Μάταια θα αναζητήσει κανείς κάποια ανακοίνωσή τους για τις συνθήκες γαλέρας που επικρατούν στον κλάδο. Αόρατα σωματεία που δημιουργούνται για να εξυπηρετήσουν συσχετισμούς. Σωματεία φαντάσματα που δεν συμμετέχουν ποτέ σε μια εργατική διεκδίκηση ενώ προασπίζουν τα συμφέροντα της εργοδοσίας αντί αυτών των εργαζομένων.

Κραυγαλέο παράδειγμα η «Ένωση Υπαλλήλων Εμπορίου-Τροφίμων Σουπερμάρκετ Αθηνών και Προαστίων», που φέρεται ως από τα πολυπληθέστερα σωματεία του ΕΚΑ και της ΟΙΥΕ, φαίνεται να ψηφίζουν χιλιάδες μέλη, ενώ εκλέγει πολλούς αντιπροσώπους για την ΟΙΥΕ, το ΕΚΑ και κατ’ επέκταση την ΓΣΕΕ. Στο σωματείο εργαζομένων Σκλαβενίτη διευθυντικά στελέχη παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι των εργαζόμενων, ενώ εκλέγονται σε δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό επίπεδο.

Η ηγεσία της ΟΙΥΕ, όπου πρωτοστατούν συνδικαλιστές του ΜΕΤΑ, εδώ και χρόνια ακολουθεί μια πολιτική «εργασιακής ειρήνης» και αμοιβαίας ωφέλειας με την εργοδοσία, ενώ απέναντι στα σωματεία, πουλά «θεσμική» προστασία. Η εικόνα του μπλοκ της Ομοσπονδίας στις απεργιακές συγκεντρώσεις είναι τραγική. Το συνέδριο της ΟΙΥΕ είναι ένα από τα βασικά εργαστήρια παραγωγής ελεγχόμενων αντιπροσώπων που συμβάλλουν στην γενικότερη διαμόρφωση του συσχετισμού στην ΓΣΕΕ. Στο πρόσφατο συνέδριο της ομοσπονδίας, το «Σωματείο εμποροϋπαλλήλων και λοιπών Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πρέβεζας» κατήγγειλε τον αποκλεισμό του, με ομόφωνη απόφαση όλων των παρατάξεων, με το επιχείρημα ότι γράφει ως μέλη του και όσους δουλεύουν με μπλοκάκι και έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας! Μετά το συνέδριο, η πρώτη δύναμη (ΜΕΤΑ) και η τρίτη δύναμη (ΠΑΣΚΕ) συγκρότησαν κοινό προεδρείο, με πρόεδρο τον ΠΑΣΚίτη Δ. Καραγεωργόπουλο, πρώην γραμματέα τύπου της ΓΣΕΕ.

Ο νέος πρόεδρος της ΟΙΥΕ, που έχει διατελέσει και πρόεδρος των εργαζόμενων στο Καζίνο του Ρίο, σήμερα είναι πρόεδρος και διευθύνοντας σύμβουλος της εταιρείας τυχερών παιγνίων Pegasus Fortuna Gaming S.A, η οποία «προμηθεύει» εργαζόμενους στα Καζίνο, προωθεί τον ηλεκτρονικό τζόγο και άλλα πολλά!

Πάμπολλα είναι τα παραδείγματα απροκάλυπτων εργοδοτικών πρακτικών συνδικαλιστών. Ενδεικτική είναι η στάση μέλους της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών που – από την ταξική θέση του … διευθυντή – απέλυσε κατ’ εντολή της εργοδοσίας μέλη του σωματείου!

Αυτή η αποκαρδιωτική εικόνα δεν ανατρέπεται από την εμφάνιση ταξικών και μαχητικών σωματείων σε κλαδικό ή επιχειρησιακό επίπεδο (πχ τηλεπικοινωνίες κλπ).

Αναμφισβήτητα το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα διέρχεται μια βαθιά ιστορική κρίση και διέπεται από έναν άκρατο εκφυλισμό.

Αποκαλυπτικά είναι τα ευτράπελα που έρχονται στο φως στα συνέδρια της ΓΣΕΕ. Συνέδρια που γίνονται όλο και πιο μακριά, προκειμένου να κρυφτούν από τα αδιάκριτα… βλέμματα της εργατικής τάξης και να καλυφθούν οι δυσάρεστες οσμές του χρεοκοπημένου συνδικαλισμού.

Αναβιώνοντας σε σύγχρονη εκδοχή τις «λαμπρές» σελίδες των Μακρή-Θεοδώρου και του Καρακίτσου, οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού επιδίδονται σε νοθείες, πλαστογραφίες, εκτεταμένες διπλοψηφίες, κατασκευή «εικονικών σωματείων», σωματείων μη καταχωρημένων στα πρωτοδικεία, σε συνέργεια με «μιλημένους» δικαστικούς αντιπροσώπους.

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ομοσπονδίας Σεκιούριτι (ΟΜΥΠΑΕ), όπου το 1/3 περίπου των αντιπροσώπων στο «συνέδριό της» έχει ψηφίσει σε δύο και τρία σωματεία.

Στο Εργατικό Κέντρο της Βέροιας υπάρχει σωματείο ψύξης και κονσερβοποιίας με 2.551 ψηφίσαντα μέλη! Στην Ομοσπονδία Χημικής Βιομηχανίας, η ΔΑΚΕ εμφάνισε 5 σωματεία με ψεύτικα πρακτικά με πολλές εκατοντάδες δήθεν ψηφίσαντες. Σωματεία και Εργατικά Κέντρα αδρανή ή διαλυμένα από χρόνια, εμφανίζουν οργασμό στις εκλογικές διαδικασίες. Διάφορες «ομάδες κρούσης» ψηφίζουν παντού! Πλαστά έγγραφα για εκλογές συνδικάτων που ποτέ δεν έγιναν, με την υπογραφή δικαστικών αντιπροσώπων.

Στο Εργατικό Κέντρο Πτολεμαΐδας η ΠΑΣΚΕ κάνει κάθε τόσο έκτακτα συνέδρια προκειμένου να αυξήσει τους αντιπροσώπους της.

Στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων οι ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, συνωμοτικά, χωρίς καμία διαδικασία, επιχείρησαν να εκλέξουν αντιπρόσωπο για τη συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Στο σωματείο θυρωρών Αττικής, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει 1.365 ψηφίσαντες, με κάποιους αποδεδειγμένα πεθαμένους εδώ και χρόνια. Αυτός ο τύπος συνδικαλισμού δεν είναι απλά νεκρός. Είναι ήδη σε προχωρημένη σήψη!

Ο συνδικαλισμός σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες που αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά του μεταπολιτευτικού συνδικαλιστικού κινήματος, είναι θεμελιακό κομμάτι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ.

Οι ηγεσίες των συνδικάτων αυτών, στηριγμένες στην διαχείριση, στην ανάθεση, τον κομματισμό, δεν είναι μια τυχαία πλειοψηφία. Εξαγοράζοντας παλιότερους αγώνες, πήραν «βιλαέτια» σε κρατικούς οργανισμούς, απέκτησαν προνόμια, διευθυντικές θέσεις, «βαρύνοντα λόγο» σε θέματα προσωπικού, παχυλές αμοιβές από τη συμμετοχή τους σε επιτροπές και σε ΔΣ οργανισμών και τραπεζών. Συγκρότησαν ένα πλέγμα εξυπηρετήσεων, αποσπάσεων, μεταθέσεων.

Τα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η μεταπήδηση από τις ηγεσίες των συνδικάτων σε κυβερνητικούς και κρατικούς θώκους, αποτελούν κραυγαλέες όψεις ενός χρεοκοπημένου συνδικαλισμού. Ο συνδικαλισμός αυτός εκφράζει και εκπροσωπεί ένα μειοψηφικό «προστατευμένο» κομμάτι, τους «παλιούς» εργαζόμενους που προσπαθούν να «εξαιρεθούν» από την αντεργατική λαίλαπα, ή τουλάχιστον να υποστούν μια ηπιότερη επίθεση. Η διεκδίκηση ενός προνοιακότερου εργασιακού καθεστώτος σε σχέση με τους «άλλους», με όρους κοινωνικής ειρήνης, έχει διαποτίσει εδώ και χρόνια τις συνειδήσεις των εργαζόμενων σε αυτές τις επιχειρήσεις. Στο όνομα της «διατήρησης των κεκτημένων», τα συνδικάτα ταυτίστηκαν με τα συμφέροντα της επιχείρησης, υπογράφοντας μειώσεις μισθών και απώλειες κατακτήσεων προκειμένου να επανέλθει η σταθερότητα και η ανάκαμψη.

Από κοινού με το κράτος, τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις οργανισμών και τραπεζών πρωτοστάτησαν στην αναπαραγωγή των διαιρέσεων μεταξύ «παλιών» και «νέων», «μόνιμων» και «προσωρινών», ενώ ακολούθησαν μια πολιτική «προστασίας» των «παλιών» σε βάρος των «νέων». Η μη εγγραφή στα συνδικάτα των πρώην ΔΕΚΟ – τραπεζών των πιο πληττόμενων ελαστικά εργαζόμενων αποτελεί απτό παράδειγμα της διασπαστικής πρακτικής τους.

Μετά από δεκαετίες ταξικής συνδιαλλαγής και κοινωνικού εταιρισμού, σήμερα η εργατική τάξη του ιδιωτικού τομέα δεν έχει συνομοσπονδία. Έχει μια συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που αποτελεί βασικό πυλώνα ισορροπίας του συστήματος και όχι ανισορροπίας και ανατροπής του. Έχει έναν μηχανισμό που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργοδοτών μέσα στην εργατική τάξη και μπαίνει εμπόδιο στην οργάνωση της πάλης.

«Αλλά και ποιος μπορεί να προκηρύξει πανεργατική απεργία εκτός από την ΓΣΕΕ;» Σε μια περίοδο που η ταξική πάλη έχει επιτακτικά χαρακτηριστικά η «φιλοδοξία» προκήρυξης επετειακών απεργιών μετά «από πιέσεις», δεν ταιριάζει στο ταξικό ρεύμα. Η αναγγελία εδώ και μήνες μιας 48ωρη απεργίας «φάντασμα» από την ΓΣΕΕ, έπειτα από πρόταση του ΠΑΜΕ, έδρασε παραλυτικά μετά την πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση του κινήματος, με την κυβέρνηση και τα μέτρα του 3ου μνημονίου. Το «ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ απεργία γενική» μόνο ως ανέκδοτο μπορεί πια να ειπωθεί. Η στάση του ΠΑΜΕ και του ΜΕΤΑ διευκολύνουν τα σχέδια των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ για αποκλιμάκωση και πυρόσβεση των αγωνιστικών εκρήξεων.

Αυτός ο εκφυλισμός φωνάζει… η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζόμενων χρειάζεται restart! Όλοι όσοι κράτησαν ανοιχτή την υπόθεση του ταξικού συνδικαλισμού το προηγούμενο διάστημα, σήμερα πρέπει να δράσουν από κοινού και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Για την συγκρότηση ενός άλλου κέντρου αγώνα, που θα σπάσει στην πράξη την ηγεμονία του υποταγμένου συνδικαλισμού, που θα σχεδιάζει και θα συντονίζει τους αγώνες, πέρα κι έξω από το σχεδιασμό της ΓΣΕΕ. Για την μαζική, ποιοτική και αυτοτελή συσσώρευση δυνάμεων που θα θέτει ως στόχο την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και θα μετρήσει -μέσα στις μάχες- συγκεκριμένα βήματα και νέες μορφές συγκρότησης της εργατικής τάξης, γύρω από ένα αναγκαίο πρόγραμμα ενοποίησης της πάλης.

ΓΣΕΕ Ανώνυμη Εταιρεία: πόσο κοστίζει η «κοινωνική ειρήνη»;

Η ΓΣΕΕ είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση, ένας από τους πιο ισχυρούς ντίλερ εργασίας. Από αυτή την ταξική θέση, την κολασμένη περίοδο του δημοψηφίσματος, η ΓΣΕΕ πάλεψε στην ίδια πλευρά με τον κόσμο του κεφαλαίου. Οι εικόνες χλιδής στο πρόσφατο συνέδριο της Ρόδου αντιστοιχούσαν σε μια δυναμική Ανώνυμη Εταιρεία, παρά σε συνδικάτο, ενώ φήμες για το κόστος του συνεδρίου κάνουν λόγο για 0,5 έως 1 εκ. ευρώ.

Μέσω του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και του ΚΕΚ ΙΝΕ/ΓΣΕΕ διαχειρίζεται εκατομμύρια ευρώ από τα ΕΣΠΑ. Από το 2012 ο προϋπολογισμός της ΓΣΕΕ και του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ από τα ΕΣΠΑ 2007-2013 είναι περίπου 150 εκατ. ευρώ, ενώ με το νέο ΕΣΠΑ 2016-2020 αναμένεται να διαχειριστεί πολύ μεγαλύτερα κονδύλια. Προγράμματα voucher, προγράμματα κοινωφελούς εργασίας και ανακύκλωσης της ανεργίας, κατάρτιση, πιστοποιήσεις, ευρωπαϊκά προγράμματα κάθε είδους. Η ΓΣΕΕ ΑΕ είναι φορέας άμεσης υλοποίησης της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Ένα πεδίο της επιχειρηματικής δραστηριότητας της ΓΣΕΕ αφορά στην πιστοποίηση «ειδικών επαγγελματικών προσόντων», όπως σεμινάρια για τεχνικούς (επιθεωρητές δόμησης, ενεργειακοί επιθεωρητές), που έχουν καταγγελθεί από σωματεία και συλλόγους του κλάδου και στοχεύουν στην διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των πτυχίων, στην επιβολή εργασιακής ζούγκλας στον κλάδο των κατασκευών.

Πριν λίγους μήνες η ΓΣΕΕ, το ΤΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ, υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για «μια εξειδικευμένη παρέμβαση για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού στα τεχνικά επαγγέλματα». Η συμφωνία εξαγγέλλει την «διενέργεια προγραμμάτων κατάρτισης και σχεδιασμό δράσεων (επανα)προώθησης των ανέργων στην αγορά εργασίας με εξατομικευμένες προσεγγίσεις»! Οι φορείς «θα διερευνήσουν την δυνατότητα σύστασης φορέα πιστοποίησης τεχνικών επαγγελμάτων», που αποτελεί στρατηγική στόχευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της συνθήκης της Μπολόνια.

Το ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ προωθεί μια γκάμα δραστηριοτήτων από κοινού με εργοδοτικούς φορείς όπως την ΓΣΕΒΕΕ, το ΣΕΒ, την ΕΣΕΕ, τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, την Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων. Το Ινστιτούτο Levy είναι συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ. Στις αρχές Μάρτη, το ίδρυμα Friedrich Ebert, το Ινστιτούτο Levy και το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ συνδιοργάνωσαν εκδήλωση για τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», με ομιλήτρια την αν. υπουργό Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου.

Μέσα από τα σεμινάρια συνδικαλιστικών στελεχών («Συνδικαλιστική κατάρτιση και ενίσχυση κοινωνικών δεξιοτήτων εργαζομένων ιδιωτικού τομέα που εκπροσωπούνται από τη ΓΣΕΕ»), έχει στηθεί, με το αζημίωτο, μια μαζική «σχολή» παραγωγής εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών. Ορισμένα από τα αντικείμενα των σεμιναρίων είναι ενδεικτικά: «Ικανότητα διαχείρισης συγκρούσεων στους εργασιακούς χώρους»(!), «θεσμική ανασυγκρότηση της ευρωζώνης», «τεχνικές διαπραγμάτευσης»…

Η ΓΣΕΕ πρωτοστατεί στα προγράμματα επιμόρφωσης για χιλιάδες αποφοίτους ΙΕΚ, ΕΠΑΣ και ΕΠΑΛ, όπου διαμεσολαβεί για παροχή μαθητείας και φθηνής εργασίας σε επιχειρήσεις.

Η πιο επικερδής δραστηριότητα είναι το δουλεμπόριο πεντάμηνης «κοινωφελούς» εργασίας, όπου ΓΣΕΕ ΑΕ έχει μετατραπεί σε έναν σκληρό εργοδότη. Tα ποσά των ΕΣΠΑ για αυτά τα προγράμματα ξεπερνούν τα 70 εκατ ευρώ, ενώ από κάθε πρόγραμμα λαμβάνει έως 5% για την συμμετοχή της ως «γραφείο ενοικίασης εργαζομένων».

Η ΓΣΕΕ είναι από τους πρώτους που εφάρμοσε τις νέες μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, αντί να τις καταδικάσει. Κάνει μπίζνες πάνω στην ανεργία, πρωτοστατεί στο μοντέλο των «mini-jobs» και στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, παρουσιάζοντας ότι προσφέρει «κοινωνικό έργο». Αρκετές είναι οι κινητοποιήσεις και οι καταγγελίες εργαζομένων, για μη καταβολή δεδουλευμένων, μη τήρηση της εργατικής νομοθεσίας και των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας!

Στις ατομικές συμβάσεις επινοικίασης εργασίας, που υπογράφει ο Γ. Παναγόπουλος, η ΓΣΕΕ αποκαλεί τον εργαζόμενο «ωφελούμενο». Του ζητά να υπογράψει ότι δεν προστατεύεται από καμία Συλλογική Σύμβαση, ούτε από αυτήν της ΓΣΕΕ! Του ζητά να παραιτηθεί από το δικαίωμα αμοιβής για υπερωρίες, από νόμιμες άδειες και επιδόματα και να υπογράψει πως θα μετακινείται ανά πάσα στιγμή σε οποιονδήποτε τόπο κριθεί αναγκαίο. Σε περίπτωση που διακοπεί το πρόγραμμα ο εργαζόμενος απολύεται χωρίς αποζημίωση.

Η ΓΣΕΕ μαζί με τον ΣΕΒ αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση του νέου ΕΣΠΑ και των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας. Γι’ αυτό στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), που συνυπέγραψαν το 2013, συνομολόγησαν:

«Τα συμβαλλόμενα μέρη θα παρέμβουν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του ΕΣΠΑ 2014 – 2020, με τη σύναψη μιας Εθνικής Προγραμματικής Συμφωνίας για τη συγκρότηση δικτύου συνεργασίας μεταξύ τους, στη βάση των παρακάτω θεματικών ενοτήτων:
1. Απασχόληση – Εκπαίδευση – Κατάρτιση,
2. Κοινωνική Προστασία,
3. Ανταγωνιστικότητα,
4. Επιχειρηματικότητα – Καινοτομία».

 

ΓΣΕΕ: Μπίζνες, νοθείες και αστική πολιτική

 

 

Σύλβια Κοιλάκου

 

Ανάγλυφη η ξεφτίλα της υποταγμένης ΓΣΕΕ

 

Η είδηση δεν ξαφνιάζει. Ο Γ. Παναγόπουλος επανεξελέγη πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μετά από 11 συναπτά έτη στη θέση αυτή. Ο Ν. Κιουτσούκης από την ΔΑΚΕ ξανά γενικός γραμματέας, μετά από 9 χρόνια. Οι συσχετισμοί στην διοίκηση της ΓΣΕΕ παραμένουν ίδιοι κι απαράλλαχτοι. Η ΠΑΣΚΕ διατηρεί την πρώτη θέση,ενώ ο πολιτικός της βραχίονας, το ΠΑΣΟΚ, έχει...
περιθωριοποιηθεί. Οι δύο ΔΑΚΕ καρπώνονται αθροιστικά τις μικρές απώλειες της ΠΑΣΚΕ.

 

Μετά από έξι πέτρινα χρόνια, με συγκλονιστικές αναταράξεις στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, στη ΓΣΕΕ είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα και οι συσχετισμοί παραμένουν καταθλιπτικοί. Οι αγώνες της τελευταίας περιόδου, οι μικρές και μεγάλες μάχες που δίνουν μια σειρά πρωτοβάθμια σωματεία ενάντια στην εργοδοσία, οι όποιες διεργασίες παρατηρούνται στο εργατικό κίνημα, δεν φαίνεται να επιδρούν στην συνομοσπονδία των γραφειοκρατών.

 

Η ΓΣΕΕ ιστορικά διαμορφώθηκε ως συγκεντρωτική δομή που ελέγχει τα πρωτοβάθμια σωματεία μέσω Εργατικών Κέντρων και στην συνέχεια και μέσω ομοσπονδιών. Σήμερα έχει μετατραπεί σε μια κλειστή αντιδημοκρατική και αντιδραστική δομή, σε ένα μηχανισμό αναπαραγωγής και επιβολής της αστικής πολιτικής μέσα στην εργατική τάξη.

 

Μια ακτινογραφία της σύνθεσης του πρόσφατου συνεδρίου της ΓΣΕΕ είναι ενδεικτική για το τι εκπροσωπεί. Πάνω από το 55% των συνέδρων προέρχονταν από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τις τράπεζες, μεταξύ των οποίων πολλά διευθυντικά στελέχη.

 

Με βάση την εικόνα των συνεδρίων της ΓΣΕΕ, φαίνεται πως από το 2007 μέχρι σήμερα καταγράφονται 130.000 λιγότεροι συνδικαλισμένοι εργαζόμενοι. Ο αριθμός των συνδικαλισμένων στον ιδιωτικό τομέα έχει κατέβει στο 7-10%, σε αντίθεση με αυτών του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπου κυμαίνεται μεταξύ 70-75%.

 

Οι ελαστικά εργαζόμενοι, οι πενταμηνίτες, οι άνεργοι, οι νέοι, οι μετανάστες, απουσιάζουν εκκωφαντικά από την δύναμη των συνδικάτων. Η εικόνα αυτή αποκαλύπτει τη βάση εκλογής και αναπαραγωγής της ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Αυτή η ιδιόμορφη συνδικαλιστική εργατική αριστοκρατία που ηγεμόνευσε την δεκαετία του 80, εξακολουθεί να κυριαρχεί μέχρι σήμερα, παρότι αποτελεί ένα ισχνό κομμάτι της μισθωτής απασχόλησης.

 

Η κυρίαρχη φιγούρα του μεσήλικα συνδικαλιστή με μόνιμη θέση στην τράπεζα, που πασχίζει για την διατήρηση των «δικών» του κεκτημένων, μοιάζει όλο και λιγότερο με το νέο επινοικιαζόμενο στην ίδια τράπεζα, που δεν του επιτρέπεται να ενταχθεί στο συνδικάτο.

 

Μέσα σε αυτή τη συνθήκη, όσοι συνεχίζουν να επιζητούν τη λύση του προβλήματος στην αλλαγή των «εκλογικών συσχετισμών», πρέπει εν τέλει να αναρωτηθούν: πόσα χρόνια θα περάσουν μέχρι να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην ΓΣΕΕ;

 

Κραυγαλέες όψεις ενός χρεοκοπημένου συνδικαλισμού

 

 

Τα ευρήματα μιας αναλυτικότερη ανάγνωσης του συνδικαλιστικού κινήματος στον ιδιωτικό τομέα είναι αποκαλυπτικά. Ενδεικτική η εικόνα από το μεγαλύτερο εργατικό κέντρο της χώρας. Μια πρόχειρη ματιά στο ποιον των σωματείων του ΕΚΑ, αποτυπώνουν την κατάσταση του σημερινού συνδικαλιστικού κινήματος. Κυριαρχούν τα ομοιοεπαγγελματικά σωματεία σε τέτοιο βαθμό, που υπάρχουν π.χ. 9 σωματεία χειριστών, 5 φορτοεκφορτωτών, 3 νυχτοφυλάκων-θυρωρών. Ακόμα και στους υπαλλήλους σε γραφεία …τελετών υπάρχουν 3 σωματεία.

 

Έντονος είναι ο κατακερματισμός και η συγκρότηση σε ομοιοεπαγγελματική βάση στις πρώην ΔΕΚΟ: 14 σωματεία στην ΔΕΗ, 11 σωματεία στην ΕΥΔΑΠ, 6 στον ΟΤΕ. Τα επιχειρησιακά σωματεία είναι μετρημένα, με εξαίρεση ξενοδοχεία και εμπόριο, ενώ μεγάλη εκπροσώπηση έχει ο συνδικαλισμός των τραπεζών. Ενδεικτικό του κατακερματισμού και συντεχνιασμού που επικρατεί στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι και το γεγονός ότι η ομοσπονδία των τραπεζών έχει 47 σωματεία-μέλη!

 

Η περίπτωση της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ), με 171 σωματεία και 50.000 εργαζόμενους, δίνει μια ακόμα διάσταση της συνδικαλιστικής οργάνωσης στο βαθύ ιδιωτικό τομέα. Στον κολασμένο χώρο των σούπερ μάρκετ και του εμπορίου, το μακρύ χέρι της εργοδοσίας έχει για τα καλά μπει στα συνδικάτα. Σωματεία ιδρύονται ακόμα και στα γραφεία του προσωπάρχη. Μάταια θα αναζητήσει κανείς κάποια ανακοίνωσή τους για τις συνθήκες γαλέρας που επικρατούν στον κλάδο. Αόρατα σωματεία που δημιουργούνται για να εξυπηρετήσουν συσχετισμούς. Σωματεία φαντάσματα που δεν συμμετέχουν ποτέ σε μια εργατική διεκδίκηση ενώ προασπίζουν τα συμφέροντα της εργοδοσίας αντί αυτών των εργαζομένων.

 

Κραυγαλέο παράδειγμα η «Ένωση Υπαλλήλων Εμπορίου-Τροφίμων Σουπερμάρκετ Αθηνών και Προαστίων», που φέρεται ως από τα πολυπληθέστερα σωματεία του ΕΚΑ και της ΟΙΥΕ, φαίνεται να ψηφίζουν χιλιάδες μέλη, ενώ εκλέγει πολλούς αντιπροσώπους για την ΟΙΥΕ, το ΕΚΑ και κατ’ επέκταση την ΓΣΕΕ. Στο σωματείο εργαζομένων Σκλαβενίτη διευθυντικά στελέχη παρουσιάζονται ως εκπρόσωποι των εργαζόμενων, ενώ εκλέγονται σε δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο συνδικαλιστικό επίπεδο.

 

Η ηγεσία της ΟΙΥΕ, όπου πρωτοστατούν συνδικαλιστές του ΜΕΤΑ, εδώ και χρόνια ακολουθεί μια πολιτική «εργασιακής ειρήνης» και αμοιβαίας ωφέλειας με την εργοδοσία, ενώ απέναντι στα σωματεία, πουλά «θεσμική» προστασία. Η εικόνα του μπλοκ της Ομοσπονδίας στις απεργιακές συγκεντρώσεις είναι τραγική. Το συνέδριο της ΟΙΥΕ είναι ένα από τα βασικά εργαστήρια παραγωγής ελεγχόμενων αντιπροσώπων που συμβάλλουν στην γενικότερη διαμόρφωση του συσχετισμού στην ΓΣΕΕ. Στο πρόσφατο συνέδριο της ομοσπονδίας, το «Σωματείο εμποροϋπαλλήλων και λοιπών Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πρέβεζας» κατήγγειλε τον αποκλεισμό του, με ομόφωνη απόφαση όλων των παρατάξεων, με το επιχείρημα ότι γράφει ως μέλη του και όσους δουλεύουν με μπλοκάκι και έχουν εξαρτημένη σχέση εργασίας! Μετά το συνέδριο, η πρώτη δύναμη (ΜΕΤΑ) και η τρίτη δύναμη (ΠΑΣΚΕ) συγκρότησαν κοινό προεδρείο, με πρόεδρο τον ΠΑΣΚίτη Δ. Καραγεωργόπουλο, πρώην γραμματέα τύπου της ΓΣΕΕ.

 

 

Ο νέος πρόεδρος της ΟΙΥΕ, που έχει διατελέσει και πρόεδρος των εργαζόμενων στο Καζίνο του Ρίο, σήμερα είναι πρόεδρος και διευθύνοντας σύμβουλος της εταιρείας τυχερών παιγνίων Pegasus Fortuna Gaming S.A, η οποία «προμηθεύει» εργαζόμενους στα Καζίνο, προωθεί τον ηλεκτρονικό τζόγο και άλλα πολλά!

 

Πάμπολλα είναι τα παραδείγματα απροκάλυπτων εργοδοτικών πρακτικών συνδικαλιστών. Ενδεικτική είναι η στάση μέλους της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ιατρικών Επισκεπτών που – από την ταξική θέση του … διευθυντή – απέλυσε κατ’ εντολή της εργοδοσίας μέλη του σωματείου!

 

Αυτή η αποκαρδιωτική εικόνα δεν ανατρέπεται από την εμφάνιση ταξικών και μαχητικών σωματείων σε κλαδικό ή επιχειρησιακό επίπεδο (πχ τηλεπικοινωνίες κλπ).

 

Αναμφισβήτητα το επίσημο συνδικαλιστικό κίνημα διέρχεται μια βαθιά ιστορική κρίση και διέπεται από έναν άκρατο εκφυλισμό.

 

Αποκαλυπτικά είναι τα ευτράπελα που έρχονται στο φως στα συνέδρια της ΓΣΕΕ. Συνέδρια που γίνονται όλο και πιο μακριά, προκειμένου να κρυφτούν από τα αδιάκριτα… βλέμματα της εργατικής τάξης και να καλυφθούν οι δυσάρεστες οσμές του χρεοκοπημένου συνδικαλισμού.

 

Αναβιώνοντας σε σύγχρονη εκδοχή τις «λαμπρές» σελίδες των Μακρή-Θεοδώρου και του Καρακίτσου, οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού επιδίδονται σε νοθείες, πλαστογραφίες, εκτεταμένες διπλοψηφίες, κατασκευή «εικονικών σωματείων», σωματείων μη καταχωρημένων στα πρωτοδικεία, σε συνέργεια με «μιλημένους» δικαστικούς αντιπροσώπους.

 

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ομοσπονδίας Σεκιούριτι (ΟΜΥΠΑΕ), όπου το 1/3 περίπου των αντιπροσώπων στο «συνέδριό της» έχει ψηφίσει σε δύο και τρία σωματεία.

 

Στο Εργατικό Κέντρο της Βέροιας υπάρχει σωματείο ψύξης και κονσερβοποιίας με 2.551 ψηφίσαντα μέλη! Στην Ομοσπονδία Χημικής Βιομηχανίας, η ΔΑΚΕ εμφάνισε 5 σωματεία με ψεύτικα πρακτικά με πολλές εκατοντάδες δήθεν ψηφίσαντες. Σωματεία και Εργατικά Κέντρα αδρανή ή διαλυμένα από χρόνια, εμφανίζουν οργασμό στις εκλογικές διαδικασίες. Διάφορες «ομάδες κρούσης» ψηφίζουν παντού! Πλαστά έγγραφα για εκλογές συνδικάτων που ποτέ δεν έγιναν, με την υπογραφή δικαστικών αντιπροσώπων.

 

Στο Εργατικό Κέντρο Πτολεμαΐδας η ΠΑΣΚΕ κάνει κάθε τόσο έκτακτα συνέδρια προκειμένου να αυξήσει τους αντιπροσώπους της.

 

Στο Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων οι ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, συνωμοτικά, χωρίς καμία διαδικασία, επιχείρησαν να εκλέξουν αντιπρόσωπο για τη συνέδριο της ΓΣΕΕ.

 

Στο σωματείο θυρωρών Αττικής, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει 1.365 ψηφίσαντες, με κάποιους αποδεδειγμένα πεθαμένους εδώ και χρόνια. Αυτός ο τύπος συνδικαλισμού δεν είναι απλά νεκρός. Είναι ήδη σε προχωρημένη σήψη!

 

Ο συνδικαλισμός σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες που αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά του μεταπολιτευτικού συνδικαλιστικού κινήματος, είναι θεμελιακό κομμάτι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της ΓΣΕΕ.

 

 

Οι ηγεσίες των συνδικάτων αυτών, στηριγμένες στην διαχείριση, στην ανάθεση, τον κομματισμό, δεν είναι μια τυχαία πλειοψηφία. Εξαγοράζοντας παλιότερους αγώνες, πήραν «βιλαέτια» σε κρατικούς οργανισμούς, απέκτησαν προνόμια, διευθυντικές θέσεις, «βαρύνοντα λόγο» σε θέματα προσωπικού, παχυλές αμοιβές από τη συμμετοχή τους σε επιτροπές και σε ΔΣ οργανισμών και τραπεζών. Συγκρότησαν ένα πλέγμα εξυπηρετήσεων, αποσπάσεων, μεταθέσεων.

 

Τα μικρά και μεγάλα σκάνδαλα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η μεταπήδηση από τις ηγεσίες των συνδικάτων σε κυβερνητικούς και κρατικούς θώκους, αποτελούν κραυγαλέες όψεις ενός χρεοκοπημένου συνδικαλισμού. Ο συνδικαλισμός αυτός εκφράζει και εκπροσωπεί ένα μειοψηφικό «προστατευμένο» κομμάτι, τους «παλιούς» εργαζόμενους που προσπαθούν να «εξαιρεθούν» από την αντεργατική λαίλαπα, ή τουλάχιστον να υποστούν μια ηπιότερη επίθεση. Η διεκδίκηση ενός προνοιακότερου εργασιακού καθεστώτος σε σχέση με τους «άλλους», με όρους κοινωνικής ειρήνης, έχει διαποτίσει εδώ και χρόνια τις συνειδήσεις των εργαζόμενων σε αυτές τις επιχειρήσεις. Στο όνομα της «διατήρησης των κεκτημένων», τα συνδικάτα ταυτίστηκαν με τα συμφέροντα της επιχείρησης, υπογράφοντας μειώσεις μισθών και απώλειες κατακτήσεων προκειμένου να επανέλθει η σταθερότητα και η ανάκαμψη.

 

Από κοινού με το κράτος, τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις οργανισμών και τραπεζών πρωτοστάτησαν στην αναπαραγωγή των διαιρέσεων μεταξύ «παλιών» και «νέων», «μόνιμων» και «προσωρινών», ενώ ακολούθησαν μια πολιτική «προστασίας» των «παλιών» σε βάρος των «νέων». Η μη εγγραφή στα συνδικάτα των πρώην ΔΕΚΟ – τραπεζών των πιο πληττόμενων ελαστικά εργαζόμενων αποτελεί απτό παράδειγμα της διασπαστικής πρακτικής τους.

 

Μετά από δεκαετίες ταξικής συνδιαλλαγής και κοινωνικού εταιρισμού, σήμερα η εργατική τάξη του ιδιωτικού τομέα δεν έχει συνομοσπονδία. Έχει μια συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που αποτελεί βασικό πυλώνα ισορροπίας του συστήματος και όχι ανισορροπίας και ανατροπής του. Έχει έναν μηχανισμό που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των εργοδοτών μέσα στην εργατική τάξη και μπαίνει εμπόδιο στην οργάνωση της πάλης.

 

«Αλλά και ποιος μπορεί να προκηρύξει πανεργατική απεργία εκτός από την ΓΣΕΕ;» Σε μια περίοδο που η ταξική πάλη έχει επιτακτικά χαρακτηριστικά η «φιλοδοξία» προκήρυξης επετειακών απεργιών μετά «από πιέσεις», δεν ταιριάζει στο ταξικό ρεύμα. Η αναγγελία εδώ και μήνες μιας 48ωρη απεργίας «φάντασμα» από την ΓΣΕΕ, έπειτα από πρόταση του ΠΑΜΕ, έδρασε παραλυτικά μετά την πρώτη μεγάλη αντιπαράθεση του κινήματος, με την κυβέρνηση και τα μέτρα του 3ου μνημονίου. Το «ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ απεργία γενική» μόνο ως ανέκδοτο μπορεί πια να ειπωθεί. Η στάση του ΠΑΜΕ και του ΜΕΤΑ διευκολύνουν τα σχέδια των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ για αποκλιμάκωση και πυρόσβεση των αγωνιστικών εκρήξεων.

 

Αυτός ο εκφυλισμός φωνάζει… η συνδικαλιστική οργάνωση των εργαζόμενων χρειάζεται restart! Όλοι όσοι κράτησαν ανοιχτή την υπόθεση του ταξικού συνδικαλισμού το προηγούμενο διάστημα, σήμερα πρέπει να δράσουν από κοινού και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Για την συγκρότηση ενός άλλου κέντρου αγώνα, που θα σπάσει στην πράξη την ηγεμονία του υποταγμένου συνδικαλισμού, που θα σχεδιάζει και θα συντονίζει τους αγώνες, πέρα κι έξω από το σχεδιασμό της ΓΣΕΕ. Για την μαζική, ποιοτική και αυτοτελή συσσώρευση δυνάμεων που θα θέτει ως στόχο την ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και θα μετρήσει -μέσα στις μάχες- συγκεκριμένα βήματα και νέες μορφές συγκρότησης της εργατικής τάξης, γύρω από ένα αναγκαίο πρόγραμμα ενοποίησης της πάλης.

 

ΓΣΕΕ Ανώνυμη Εταιρεία: πόσο κοστίζει η «κοινωνική ειρήνη»;

 

 

Η ΓΣΕΕ είναι μια κερδοφόρα επιχείρηση, ένας από τους πιο ισχυρούς ντίλερ εργασίας. Από αυτή την ταξική θέση, την κολασμένη περίοδο του δημοψηφίσματος, η ΓΣΕΕ πάλεψε στην ίδια πλευρά με τον κόσμο του κεφαλαίου. Οι εικόνες χλιδής στο πρόσφατο συνέδριο της Ρόδου αντιστοιχούσαν σε μια δυναμική Ανώνυμη Εταιρεία, παρά σε συνδικάτο, ενώ φήμες για το κόστος του συνεδρίου κάνουν λόγο για 0,5 έως 1 εκ. ευρώ.

 

Μέσω του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και του ΚΕΚ ΙΝΕ/ΓΣΕΕ διαχειρίζεται εκατομμύρια ευρώ από τα ΕΣΠΑ. Από το 2012 ο προϋπολογισμός της ΓΣΕΕ και του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ από τα ΕΣΠΑ 2007-2013 είναι περίπου 150 εκατ. ευρώ, ενώ με το νέο ΕΣΠΑ 2016-2020 αναμένεται να διαχειριστεί πολύ μεγαλύτερα κονδύλια. Προγράμματα voucher, προγράμματα κοινωφελούς εργασίας και ανακύκλωσης της ανεργίας, κατάρτιση, πιστοποιήσεις, ευρωπαϊκά προγράμματα κάθε είδους. Η ΓΣΕΕ ΑΕ είναι φορέας άμεσης υλοποίησης της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ.

 

Ένα πεδίο της επιχειρηματικής δραστηριότητας της ΓΣΕΕ αφορά στην πιστοποίηση «ειδικών επαγγελματικών προσόντων», όπως σεμινάρια για τεχνικούς (επιθεωρητές δόμησης, ενεργειακοί επιθεωρητές), που έχουν καταγγελθεί από σωματεία και συλλόγους του κλάδου και στοχεύουν στην διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των πτυχίων, στην επιβολή εργασιακής ζούγκλας στον κλάδο των κατασκευών.

 

Πριν λίγους μήνες η ΓΣΕΕ, το ΤΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ, υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για «μια εξειδικευμένη παρέμβαση για την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού στα τεχνικά επαγγέλματα». Η συμφωνία εξαγγέλλει την «διενέργεια προγραμμάτων κατάρτισης και σχεδιασμό δράσεων (επανα)προώθησης των ανέργων στην αγορά εργασίας με εξατομικευμένες προσεγγίσεις»! Οι φορείς «θα διερευνήσουν την δυνατότητα σύστασης φορέα πιστοποίησης τεχνικών επαγγελμάτων», που αποτελεί στρατηγική στόχευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της συνθήκης της Μπολόνια.

 

Το ΙΝΕ/ ΓΣΕΕ προωθεί μια γκάμα δραστηριοτήτων από κοινού με εργοδοτικούς φορείς όπως την ΓΣΕΒΕΕ, το ΣΕΒ, την ΕΣΕΕ, τον Σύνδεσμο Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, την Ελληνική Εταιρεία Διοίκησης Επιχειρήσεων. Το Ινστιτούτο Levy είναι συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ. Στις αρχές Μάρτη, το ίδρυμα Friedrich Ebert, το Ινστιτούτο Levy και το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ συνδιοργάνωσαν εκδήλωση για τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», με ομιλήτρια την αν. υπουργό Εργασίας, Ράνια Αντωνοπούλου.

 

Μέσα από τα σεμινάρια συνδικαλιστικών στελεχών («Συνδικαλιστική κατάρτιση και ενίσχυση κοινωνικών δεξιοτήτων εργαζομένων ιδιωτικού τομέα που εκπροσωπούνται από τη ΓΣΕΕ»), έχει στηθεί, με το αζημίωτο, μια μαζική «σχολή» παραγωγής εργοδοτικών και κυβερνητικών συνδικαλιστών. Ορισμένα από τα αντικείμενα των σεμιναρίων είναι ενδεικτικά: «Ικανότητα διαχείρισης συγκρούσεων στους εργασιακούς χώρους»(!), «θεσμική ανασυγκρότηση της ευρωζώνης», «τεχνικές διαπραγμάτευσης»…

 

Η ΓΣΕΕ πρωτοστατεί στα προγράμματα επιμόρφωσης για χιλιάδες αποφοίτους ΙΕΚ, ΕΠΑΣ και ΕΠΑΛ, όπου διαμεσολαβεί για παροχή μαθητείας και φθηνής εργασίας σε επιχειρήσεις.

 

Η πιο επικερδής δραστηριότητα είναι το δουλεμπόριο πεντάμηνης «κοινωφελούς» εργασίας, όπου ΓΣΕΕ ΑΕ έχει μετατραπεί σε έναν σκληρό εργοδότη. Tα ποσά των ΕΣΠΑ για αυτά τα προγράμματα ξεπερνούν τα 70 εκατ ευρώ, ενώ από κάθε πρόγραμμα λαμβάνει έως 5% για την συμμετοχή της ως «γραφείο ενοικίασης εργαζομένων».

 

Η ΓΣΕΕ είναι από τους πρώτους που εφάρμοσε τις νέες μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις, αντί να τις καταδικάσει. Κάνει μπίζνες πάνω στην ανεργία, πρωτοστατεί στο μοντέλο των «mini-jobs» και στην κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων, παρουσιάζοντας ότι προσφέρει «κοινωνικό έργο». Αρκετές είναι οι κινητοποιήσεις και οι καταγγελίες εργαζομένων, για μη καταβολή δεδουλευμένων, μη τήρηση της εργατικής νομοθεσίας και των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας!

 

Στις ατομικές συμβάσεις επινοικίασης εργασίας, που υπογράφει ο Γ. Παναγόπουλος, η ΓΣΕΕ αποκαλεί τον εργαζόμενο «ωφελούμενο». Του ζητά να υπογράψει ότι δεν προστατεύεται από καμία Συλλογική Σύμβαση, ούτε από αυτήν της ΓΣΕΕ! Του ζητά να παραιτηθεί από το δικαίωμα αμοιβής για υπερωρίες, από νόμιμες άδειες και επιδόματα και να υπογράψει πως θα μετακινείται ανά πάσα στιγμή σε οποιονδήποτε τόπο κριθεί αναγκαίο. Σε περίπτωση που διακοπεί το πρόγραμμα ο εργαζόμενος απολύεται χωρίς αποζημίωση.

 

Η ΓΣΕΕ μαζί με τον ΣΕΒ αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαχείριση του νέου ΕΣΠΑ και των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας. Γι’ αυτό στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), που συνυπέγραψαν το 2013, συνομολόγησαν:

 

«Τα συμβαλλόμενα μέρη θα παρέμβουν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του ΕΣΠΑ 2014 – 2020, με τη σύναψη μιας Εθνικής Προγραμματικής Συμφωνίας για τη συγκρότηση δικτύου συνεργασίας μεταξύ τους, στη βάση των παρακάτω θεματικών ενοτήτων:
1. Απασχόληση – Εκπαίδευση – Κατάρτιση,
2. Κοινωνική Προστασία,
3. Ανταγωνιστικότητα,
4. Επιχειρηματικότητα – Καινοτομία».

 

Αυτός είναι και ο μόνος όρος της ΕΓΣΣΕ που η ηγεσία της ΓΣΕΕ προασπίζεται με ταξικό σθένος.

 

 

Αυτός είναι και ο μόνος όρος της ΕΓΣΣΕ που η ηγεσία της ΓΣΕΕ προασπίζεται με ταξικό σθένος.

Μπορεί να φαντάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Και όμως, σήμερα η Ευρώπη -και όχι μόνο ο ευρωπαϊκός Νότος- κινδυνεύει να βρεθεί στη δίνη μιας στεγαστικής κρίσης τεραστίων διαστάσεων. Αυτή η κρίση θα πλήξει κατά κύριο λόγο τις πιο ευάλωτες οικονομικά και κοινωνικά ομάδες των ανθρώπων που ζουν σήμερα στην Ευρώπη - 


Τα «κοράκια» που έχουν ήδη απλώσει τα δίχτυα τους στον ευρωπαϊκό Νότο, οι στρατιές των εκατομμυρίων ανέργων, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, και κυρίως η άρνηση των κυβερνήσεων να παρέμβουν ώστε να διασφαλίσουν ένα ανεκτό επίπεδο κάλυψης των στεγαστικών αναγκών των Ευρωπαίων, έχουν διαμορφώσει ήδη ασφυκτικό κλοιό. Φυσικά, όλα αυτά είναι «βούτυρο στο ψωμί» των επενδυτών, οι οποίοι έχουν διαπιστώσει τις ευκαιρίες που αναφύονται και σπεύδουν να «χτίσουν» χαρτοφυλάκια οικιστικών ακινήτων με προφανή σκοπό το γρήγορο και το εύκολο κέρδος.

Ήδη, τα σημάδια της επερχόμενης καταιγίδας είναι πλέον ορατά. Ο αριθμός των αστέγων στην Ευρώπη ξεπερνά τα τέσσερα εκατομμύρια ανθρώπους. Η «νωχελική» στάση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων απέναντι στους πρόσφυγες έχει συνέπεια μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό τους να απολαμβάνει κρατικής μέριμνας προκαλεί πιέσεις σε μια ήδη προβληματική στεγαστική αγορά. Σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί μεγάλος αριθμός Ισπανών και Ιρλανδών που βίωσαν τις εξώσεις που επέβαλαν οι τράπεζες λόγω των κόκκινων δανείων και όλα δείχνουν ότι στον ίδιο δρόμο θα κινηθούν τόσο η Ιταλία όσο και η χώρα μας.

Παράλληλα, ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι η οικονομική κρίση που έχει χτυπήσει την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια οδήγησε σε υποβάθμιση του επιπέδου κάλυψης των στεγαστικών αναγκών των πιο αδύναμων από τους Ευρωπαίους. Οι στατιστικές άλλωστε μιλούν από μόνες τους: το ποσοστό των Ευρωπαίων που πιστεύουν ότι ζουν σε σπίτια που δεν καλύπτουν τις πραγματικές τους στεγαστικές ανάγκες αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο με ιδιαίτερα ταχείς ρυθμούς. Την ίδια στιγμή, η επιβράδυνση και σε ορισμένες περιπτώσεις υποχώρηση του ποσοστού ιδιοκατοίκησης είναι κακός οιωνός για το μέλλον.

Αν το καλοσκεφτεί κάποιος, σήμερα υπάρχει η «πρώτη ύλη» για να στηθεί μια τεράστια μπίζνα που θα επικεντρώνεται στα ισχνά πορτοφόλια των πιο ευάλωτων οικονομικά και κοινωνικά ομάδων της Ευρώπης. Ήδη, ο διεθνής Τύπος αναφέρεται πολύ συχνά στα επενδυτικά πλάνα διαφόρων funds, τα οποία θα απευθύνονται σε αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους. Και όπως δείχνει πρόσφατη εμπειρία από το Βερολίνο, τα «γεράκια» που έχουν φωλιάσει στις στέγες των φτωχών δεν αστειεύονται: αυξάνουν τα ενοίκια, επινοούν τρόπους και αξιοποιούν νομικά κενά για να επιβάλουν τις αποφάσεις τους. Αυτά λοιπόν τα «γεράκια» επενδύουν συνεχώς σε φθηνές κατοικίες. Από τη μία άκρη της Ευρώπης μέχρι την άλλη, οι πιέσεις που δέχεται η αγορά κατοικίας των φτωχών παραπέμπουν σε μακρινές εποχές, που οι σημερινοί Ευρωπαίοι γνώριζαν μόνο από τα βιβλία και τις κινηματογραφικές ταινίες.

Αυτό, όμως, που πραγματικά είναι προάγγελος μεγάλων δεινών είναι η απροθυμία των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να βάλουν φρένο σε αυτή την πρωτοφανή εκμετάλλευση που φαίνεται πλέον καθαρά στον ορίζοντα. Οι πολιτικοί ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου φαίνεται ότι έχουν διαγράψει οριστικά τα προγράμματα στέγασης που ακολούθησαν οι προκάτοχοί τους στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, κυρίως, θεωρώντας προφανώς ότι κάθε λογής παρέμβαση αποτελεί στρέβλωση των κανόνων της ελεύθερης αγοράς. Έτσι, καθιστώντας τη στέγη επενδυτικό προϊόν όμοιο με τα παράγωγα, τις μετοχές και τα άλλα σύγχρονα χρηματοοικονομικά προϊόντα, ανοίγουν ακόμα περισσότερο την ψαλίδα της ανισότητας. Γιατί ας μη γελιόμαστε, πίσω από τα «κοράκια» και τα «γεράκια» της στέγης βρίσκονται κεφάλαια ισχυρών, τα οποία τις περισσότερες φορές είναι κρυμμένα πίσω από την ανωνυμία που προσφέρουν οι φορολογικοί παράδεισοι.

Από αυτή την καταιγίδα κινδυνεύουν όλοι, ακόμη και οι νοικοκυρεμένοι Γερμανοί, διότι ακόμα και η ισχυρή Γερμανία βιώνει τεράστιο πρόβλημα στέγης. Η γερμανική πρωτεύουσα, το Βερολίνο, που ήταν κάποτε γνωστή για τη φθηνή κατοικία, σήμερα αγωνίζεται να καλύψει τη ζήτηση που έχει εκτιναχθεί στα ύψη τα τελευταία χρόνια.

Στην Ιταλία, οι προσφυγικές ροές έχουν προκαλέσει πιέσεις σε μια ήδη εύθραυστη αγορά κατοικίας, η οποία από την αρχή της οικονομικής κρίσης δέχεται πιέσεις λόγω του μεγάλου αριθμού ανέργων, αλλά και της συμπίεσης των αμοιβών. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι από τους 154.000 ανθρώπους που μετανάστευσαν στην Ιταλία το περασμένο έτος, οι 84.000 κατέθεσαν αίτηση για άσυλο, αλλά λιγότεροι από 20.000 τοποθετήθηκαν σε κρατικά προγράμματα ενσωμάτωσης. Απογοητευμένοι οι πρόσφυγες εγκαταλείπουν τα κέντρα φιλοξενίας για να βρουν δουλειά και τότε ξεκινούν και τα προβλήματα στέγης.

Στις αρχές του 2015 ο αριθμός των αστέγων σε όλη την Ιταλία εκτιμήθηκε σε 48.000. Σύμφωνα με μελέτες, ο αριθμός των αστέγων στην Ιταλία μπορεί να έχει τριπλασιαστεί από τότε που ξεκίνησε η οικονομική κρίση.

Στον απόηχο της οικονομικής κρίσης, πολλοί άνθρωποι στην Ιρλανδία έχασαν τις δουλειές τους και, μην μπορώντας να πληρώσουν το στεγαστικό δάνειό τους, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Υπάρχουν σήμερα περίπου 10.000 άστεγοι σε μια χώρα 4,5 εκατομμυρίων ανθρώπων και το πρόβλημα τείνει να μετατραπεί σε ανθρωπιστική καταστροφή.

Αλλά και στην Ισπανία η κατάσταση είναι εξίσου ανησυχητική. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2014 διατύπωσε την εκτίμηση ότι περίπου 500.000 οικογένειες αναγκάστηκαν από τις τράπεζες να εγκαταλείψουν την πρώτη κατοικία τους. Ανάλογη η κατάσταση και στην Πορτογαλία.

Αυτή, λοιπόν, είναι η σημερινή φωτογραφία ενός συνεχώς διογκούμενου προβλήματος, που αργά ή γρήγορα θα συμβάλει στο να επανέλθουν στην Ευρώπη καταστάσεις που παραπέμπουν σε περιγραφές της στεγαστικής κρίσης σαν και αυτές του Ντίκενς. Και εκεί ακριβώς αρχίζει ο παραλογισμός του νεοφιλελευθερισμού. Σύμφωνα με παλιότερη πρόσφατη έρευνα, την οποία δημοσίευσε η εφημερίδα "The Guardian", ο αριθμός των αστέγων στην Ε.Ε. ανέρχεται σήμερα στα 4,1 εκατομμύρια. Αυτοί οι άνθρωποι, αλλά και δεκάδες εκατομμύρια άλλοι που ζουν σε μη αποδεκτές συνθήκες, γίνονται θύματα αμείλικτης κερδοσκοπίας. Δεν πρόκειται για μεμονωμένες δράσεις κάποιων μεμονωμένων ιδιοκτητών, αλλά για οργανωμένη μπίζνα με βραχίονες fund στα οποία έχουν παρκάρει χρήματα πολλοί επώνυμοι πλούσιοι. Αυτή η κερδοσκοπία γίνεται, μάλιστα, με τις κυβερνήσεις να τους στρώνουν «κόκκινο χαλί» για να συνεχίσουν και να διευρύνουν το «θεάρεστο έργο» τους. Η δράση ενός βρετανικού fund που δραστηριοποιείται στην καρδιά της Γερμανίας, στο Βερολίνο, είναι ένα καλό παράδειγμα για τα μελλούμενα!

Αλλά ας πάμε τα πράγματα από την αρχή. Ένα βρετανικό υπεράκτιο επενδυτικό ταμείο, που δημιουργήθηκε ειδικά για να εκμεταλλευτεί την αγορά ακινήτων του Βερολίνου, χρησιμοποιεί το πρόσχημα των ανακαινίσεων προκειμένου να παρακάμψει τυπικά προσκόμματα και να επιβάλει αυξήσεις στα ενοίκια έως και κατά 80%, σύμφωνα με τους ενοικιαστές τριών κτηρίων στην κεντρική περιοχή Kreuzberg της πόλης. Η εταιρεία, λοιπόν, ειδοποίησε τους ενοικιαστές ότι θα κάνει έργα θερμομόνωσης και αντικατάστασης των παραθύρων. Και μη θεωρήσετε ότι ξαφνικά νοιάστηκε για τους ενοικιαστές. Απλώς με τον τρόπο αυτόν θα περάσει τους περιορισμούς για το ύψος των ενοικίων που νομοθετήθηκαν από τη γερμανική κυβέρνηση τον περασμένο Ιούνιο. Το κόστος θα επιβαρύνει τους μισθωτές και λίγοι θα είναι εκείνοι που θα μπορούν να ανταποκριθούν στα νέα αυξημένα ενοίκια. Σημειώνεται ότι το συγκεκριμένο fund κατέχει περίπου 50 κτήρια και περίπου 1.500 οικιστικές και εμπορικές μονάδες στο Βερολίνο και, όπως έχει γίνει γνωστό, η στρατηγική του είναι να αγοράσει χαρτοφυλάκια και μεμονωμένα κτήρια απευθείας από τους ιδιοκτήτες.

Και φυσικά δεν πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση, αλλά για γενικότερη "επενδυτική στρατηγική" που ξεδιπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, και κυρίως στον Νότο, αφού για τους "επενδυτές" ακόμη και η δυστυχία μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο κέρδους. Και να σκεφτεί κανείς ότι αυτή η επενδυτική δράση θα μπορούσε να έχει αποτραπεί αν εφαρμοζόταν διαφορετική πολιτική. Πώς; Αξιοποιώντας τα άδεια σπίτια, τα οποία, σύμφωνα με εκτιμήσεις σε όλη την Ευρώπη, ανέρχονται σε πάνω από έντεκα εκατομμύρια. Θεωρητικά θα μπορούσαν να στεγάσουν τους ανθρώπους που τα χρειάζονται.

Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, στη Γερμανία τα άδεια σπίτια ανέρχονται σε 1,8 εκατ., στην Ιταλία σε περίπου 2 εκατομμύρια και στη Μ. Βρετανία σε περίπου 700.000. Η κατάσταση είναι χειρότερη στην Ισπανία, όπου τελευταία χρόνια τα ακατοίκητα σπίτια ανέρχονται σε περίπου 3,4 εκατομμύρια. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στην Πορτογαλία, όπου το 2011 τα άδεια σπίτια ήταν 700.000.

www.left.gr

Μία από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής τους αν όχι τη μεγαλύτερη στις συνθήκες που βιώνει η ελληνική κοινωνία, πήραν οκτώ συνολικά οικογένειες εργαζομένων της πόλης, δικαιούχων της πρώην Εργατικής Κατοικίας, που την Τρίτη, στάθηκαν τυχεροί στην κλήρωση που έγινε και απέκτησαν το δικό τους σπίτι! 
Ο ΟΑΕΔ στον οποίο μετά την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας έχουν περιέλθει οι σχετικές αρμοδιότητες στεγαστικής προστασίας των εργαζομένων, ολοκλήρωσε τις απαιτούμενες διαδικασίες και τις κατασκευαστικές παρεμβάσεις στις οκτώ κατοικίες και παρουσία της διοικήτριας κας Καραμεσίνη, προχώρησε στην κλήρωση στο Εργατικό Κέντρο, παρουσία των 129 συνολικά δικαιούχων.

KLIROSI
Από αυτούς τυχεροί στάθηκαν οι οκτώ, που μπορούν πλέον να ονειρεύονται κάτι καλύτερο για τη ζωή τους. Πρόκειται για επτά διαμερίσματα σε δύο κτηριακά συγκροτήματα εντός του αστικού ιστού της πόλης, εμβαδού 73-83 τ.μ και για μία οικία στο Σταυράκι, εμβαδού 55 τ.μ. 
Στην Ήπειρο λειτουργούν πλέον 23 οικιστικά συγκροτήματα του πρώην ΟΕΚ και συνολικά έχουν διατεθεί 1572 κατοικίες σε εργαζόμενους.
Μετά την ολοκλήρωση των απαραίτητων διαδικασιών θα γίνει και η οριστική παραχώρησή τους στους νέους ιδιοκτήτες.
Η κα Καραμεσίνη αναφέρθηκε παράλληλα στην προσπάθεια του ΟΑΕΔ να ολοκληρώσει και άλλες εργατικές κατοικίες, καθώς επίσης και διαμερίσματα που έχουν αγοραστεί τα προηγούμενα χρόνια από τον ΟΕΚ.
«Ο Οργανισμός κατ’ εντολήν της κυβέρνησης στοχεύει στην ενίσχυση της στεγαστικής προστασίας των εργαζομένων και καταβάλλει μία συντονισμένη προσπάθεια σε όλη την Ελλάδα για την παράδοση οικιών που είχαν αγοραστεί και για την ολοκλήρωση των διαδικασιών εκεί όπου επίσης δεν είχαν ολοκληρωθεί», ανέφερε η κα Καραμεσίνη.

Είχε και… κριτική
Χαιρετισμό απηύθυναν ακόμη, εκπρόσωπος των εργαζομένων στον πρώην ΟΕΚ, ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων Γ. Μήτσης, αλλά και ο Νίκος Έξαρχος ως εκπρόσωπος του Εργατικού Κέντρου Ιωαννίνων, που άσκησε κριτική στην διοικήτρια του ΟΑΕΔ για την αναφορά της για το ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Προς αξιοποίηση βαίνουν, μετά από τέσσερα χρόνια αναμονής, οι κτιριακές εγκαταστάσεις της πρώην Εργατικής Εστίας στην Αμαλιάδα, οι οποίες έχουν περιέλθει στον ΟΑΕΔ.

Μετά την κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Εστίας και Εργατικής Κατοικίας ΟΕΚ, τόσο οι αρμοδιότητες, όσο η περιουσία και το προσωπικό τους μεταφέρθηκαν στον ΟΑΕΔ.

Σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ που εξεδόθη στα τέλη Φεβρουαρίου του 2012, η κυριότητα και κάθε άλλο δικαίωμα επί του συνόλου της κινητής και ακίνητης περιουσίας των δύο φορέων που καταργήθηκαν, περιήλθε αυτοδικαίως στον ΟΑΕΔ.

Βάσει των ανωτέρω λοιπόν, στον ΟΕΑΔ περιήλθε και το κτίριο που βρίσκεται στην οδό Κουμουνδούρου στην Αμαλιάδα, στο ένα τμήμα του οποίου στεγάζονταν τα γραφεία της Εργατικής Εστίας, ενώ στο άλλο τμήμα στεγάζονται μέχρι και σήμερα τα γραφεία του Εργατικού Κέντρου.

Μέχρι σήμερα, το τμήμα που στεγάζονταν τα γραφεία της Εργατικής Εστίας παραμένει εκτός λειτουργίας, προκαλώντας ποικίλα σχόλια, καθώς τα γραφεία των υπηρεσιών του ΟΑΕΔ στην Αμαλιάδα στεγάζονται σε μισθωμένο κτίριο επί της οδού Γεωργίου Παπανδρέου. Δεν είναι λίγες οι φωνές που κάνουν λόγο για κατασπατάληση χρημάτων τη στιγμή που ένα κτίριο, το οποίο σημειωτέον είχε ανακαινιστεί λίγο καιρό πριν παύσει η λειτουργία της Εργατικής Εστίας, παραμένει εκτός λειτουργίας.

Ωστόσο, φαίνεται πώς υπάρχει φως στον ορίζοντα αφού πριν από λίγο καιρό διενεργήθηκε δημόσιος διαγωνισμός για την επισκευή και διαμόρφωση του κτιρίου, προκειμένου να αξιοποιηθεί για τη στέγαση των γραφείων του ΟΑΕΔ Αμαλιάδας και οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα είναι έτοιμο περί τα τέλη του έτους για να γίνει η μεταφορά...

 εργαστήριο διαβούλευσης 

Η ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα και η συμβολή της πράσινης κοινωνικής καινοτομίας στην αντιμετώπιση της

WS20042106-5

Πρόσφατη μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατέδειξε πως κατά το έτος 2013 ποσοστό της τάξεως του 36% των ελληνικών νοικοκυριών αντιμετώπιζε προβλήματα ενεργειακής φτώχειας, το οποίο μεταφράζεται ως δυσκολία στην διατήρηση συνθηκών άνεσης στην κατοικία τους. Το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ Ελλάδας, η ΚοινΣΕπ «Άνεμος Ανανέωσης» και το Ινστιτούτο Κτιρίων Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης, που δραστηριοποιούνται στους τομείς της οικολογίας, της εξοικονόμησης ενέργειας αλλά και της βιωσιμότητας, επεξεργάζονται ένα σχέδιο προτάσεων και πολιτικής με στόχο την δημοσίευση ενός policy paper με θέμα «Η ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα και η συμβολή της πράσινης κοινωνικής καινοτομίας στην αντιμετώπιση της».

Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας αυτής, το Ίδρυμα Χάινριχ Μπελ Ελλάδας, η ΚοινΣΕπ «Άνεμος Ανανέωσης» και το Ινστιτούτο Κτιρίων Μηδενικής Ενεργειακής Κατανάλωσης, σε συνεργασία με το Γραφείο Αστικής Ανθεκτικότητας και Βιωσιμότητας του Δήμου Αθηναίων, συνδιοργάνωσαν την Τετάρτη 20 Απριλίου 2016, στην Αθήνα, το 1ο Εργαστήριο διαλόγου με θέμα «H ενεργειακή φτώχεια στην Ελλάδα και η συμβολή της πράσινης κοινωνικής οικονομίας».

Το εργαστήριο αποτελεί το πρώτο από μια σειρά προπαρασκευαστικές δράσεις με στόχο να συγκεντρωθούν όσο το δυνατό περισσότερα στοιχεία και προτάσεις τα οποία θα ενσωματωθούν στο policy paper που έχει προγραμματιστεί να παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο 2016.

Η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν συμμετοχική και δόθηκε η δυνατότητα σε εκπροσώπους θεσμικών, ακαδημαϊκών φορέων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών να τοποθετηθούν και να συζητήσουν το θέμα δομημένα και ουσιαστικά. Για να είναι αποδοτική η διαδικασία, ο διάλογος δομήθηκε γύρω από 7 ερωτήματα που αφορούσαν στα αίτια και στα χαρακτηριστικά του φαινομένου της ενεργειακής φτώχειας καθώς και γύρω από άλλα 8 που αφορούσαν σε προτάσεις για την αλλαγή πολιτικής και την ενεργό συμμετοχή των πολιτών στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος.

20160420_153906

Στην πρόσκληση ανταποκρίθηκαν θετικά και συμμετείχαν στον διάλογο μεταξύ άλλων εκπρόσωποι από το Τμήμα Επιθεώρησης Ενέργειας του ΥΠΕΝ, από την Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Ε.Π.ΠΕΡ.Α.Α. του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, από το ΚΑΠΕ, από το Εθνικό Αστεροσκοπείο από την εταιρεία GIZ.  Από τον ακαδημαϊκό χώρο, συμμετείχαν εκπρόσωποι από το Πανεπιστήμιο Αθηνών,  από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και από το ΤΕΙ Αθήνας.

Εκ μέρους των Δήμων συμμετείχαν εκπρόσωποι από το Δήμο Αθηναίων και συγκεκριμένα  εκπρόσωπος του Γραφείου Αστικής Ανθεκτικότητας και Βιωσιμότητας καθώς και εκπρόσωποι από το Δήμο Αγίου Δημητρίου, από το Δήμο Αιγάλεω και από το Δήμο Νέας Σμύρνης.

Στην συζήτηση συνέβαλαν εκπρόσωποι από τον Συνήγορο του Πολίτη, από τον Σύλλογο Υπαλλήλων ΟΕΚ από το Παρατηρητήριο Πολιτών για την Αειφόρο Ανάπτυξη, από την Greenpeace και από το Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου.

Στο εργαστήριο συμμετείχε και ένας αριθμός φοιτητών, ερευνητών, δημοσιογράφων, ανθρώπων του εμπορικού χώρου, συνεργάτες ευρωβουλευτών κ.α.

Θα ακολουθήσει 2ο εργαστήριο, στα μέσα Ιουνίου, όπου θα παρουσιαστεί προσχέδιο του policy paper και θα υπάρχει ευκαιρία ανατροφοδότησης, ένα βήμα πριν την ολοκλήρωσή του. Επίσης, θα συζητηθούν καινοτόμα χρηματοδοτικά εργαλεία για την υλοποίηση πολικών κατά της ενεργειακής φτώχειας.

WS20042106-6

Την άμεση ανάγκη ρύθμισης των δανείων που έχει χορηγήσει ο ΟΕΚ από ίδια κεφάλαια ζητάει με επιστολή του προς την α.Υπουργό Ρ.Αντωνοπούλου η Ομοσπονδία Πολυμελών Οικογενειών. Στην επιστολή της την οποία κατέθεσε και στη Βουλή με σχτική αναφορά ο Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Β.Κεγκέρογλου, επισημαίνεται και η επείγουσα ανάγκη ρύθμισης και για την άλλη κατηγορία των δανείων που ο ΟΕΚ είχε επιδοτήσει το επιτόκιο και βρίσκονται στην αρμοδιότητα των τραπεζών. Μεταξύ άλλων καταγγέλλεται η απαράδεκτη τακτική των τραπεζών να αρνούνται να προχωρήσουν σε οποιαδήποτε ρύθμιση και παράλληλα να προτείνουν την μη πληρωμή για τουλάχιστον 3 μήνες με αποτέλεσμα να καταγγέλονται αυτόματα ως μη εξυπηρετούμενα τα δάνεια και να προχωρούν στην υπογραφή νέων συμβάσεων με αυξημένα επιτόκια και την ταυτόχρονη εγγραφή του δανειολήπτη στον Τειρεσία.

Επίσης προτείνουν να νομοθετηθούν ρυθμίσεις και για τις δύο κατηγορίες των δανείων του ΟΕΚ με πάγωμα της δόσης για τους ανέργους, επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής με παράλληλη εισαγωγή οικογενειακών κα οικονομικών κριτηρίων.

Όλη η επιστολή παρακάτω

{pdf}images/pdf/opotte.pdf{/pdf}

Τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η στοχοθεσία και η αξιολόγηση των φορέων και των υπαλλήλων του Δημοσίου για το 2017 σε εφαρμογή του  Νόμου 4369/2016  περιγράφει σε ΕΓΚΥΚΛΙΟ του  ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Χριστόφορος Βερναρδάκης.

Με την εγκύκλιο καθορίζεται το χρονοδιάγραμμα της αξιολόγησης αρχής γενομένης από την πρώτη εβδομάδα του Οκτωβρίου όταν ο υπουργός ή το ανώτατο όργανο κάθε φορέα γνωστοποιεί τους προτεινόμενους στρατηγικούς στόχους της υπηρεσίας για το επόμενο έτος και καλούνται όλοι οι επικεφαλής των μονάδων να προβούν στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να υλοποιηθεί η διαδικασία στοχοθεσίας για το έτος 2017.

Μάλιστα στην εγκύκλιο περιλαμβάνονται πίνακες με τα σχετικά χρονοδιαγράμματα αλλά και έντυπα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν.

axiologisi_xronodigramma_aftodioikisi

Ποια τα χαρακτηριστικά των στόχων

Όπως τονίζει η αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης «τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των τιθέμενων Στόχων είναι τα εξής:

-Συγκεκριμένοι: Οι προγραμματισμένοι στόχοι θα πρέπει να είναι με σαφήνεια και ακρίβεια προσδιορισμένοι, να μην δημιουργούν εννοιολογική σύγχυση και να είναι κατανοητοί

-Μετρήσιμοι: να είναι δυνατόν να προσδιορισθούν ποσοτικά και ποιοτικά τόσο οι στόχοι όσο και τα οφέλη

-Εφικτοί και συμφωνημένοι: να είναι δυνατόν να πραγματοποιηθούν (γνωρίζοντας τους πόρους και τις δυνατότητες που έχει ο φορέας στη διάθεσή του) καθώς και να έχουν συμφωνηθεί μεταξύ Προϊσταμένων και υπαλλήλων που θα εργαστούν για την επίτευξη τους

Ρεαλιστικοί: να είναι δυνατόν να αποτυπωθεί το επίπεδο αλλαγής που περιγράφεται και πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί

-Χρονικά Δεσμευτικοί: να δηλώνεται καθαρά η χρονική περίοδος που θα ολοκληρωθεί ο κάθε στόχος.

Ποιοι παρακολουθούν την υλοποίηση των στόχων

Παράλληλα υπενθυμίζει ότι «η παρακολούθηση υλοποίησης της στοχοθεσίας σύμφωνα με την παράγραφο 2 περίπτωση α του άρθρου 23 του ν.4369/2016, πραγματοποιείται σε δύο ιεραρχικά επίπεδα ως εξής:

α) σε επίπεδο Διεύθυνσης από την Ολομέλεια της Διεύθυνσης, η οποία συνεδριάζει τρεις φορές το χρόνο, δηλαδή κάθε τέσσερις μήνες, για να αξιολογήσει την πορεία υλοποίησης των στόχων της Διεύθυνσης, όπως αυτοί αποτυπώνονται στο σύνολο της λειτουργίας της αντίστοιχης οργανικής μονάδας. Εισηγητής είναι ο αρμόδιος προϊστάμενος Διεύθυνσης ή αρμόδιος υπάλληλος που επιλέγεται από αυτόν.

β) σε επίπεδο Τμήματος, από την ολομέλεια του τμήματος μια φορά κάθε δύο μήνες, για να αξιολογήσει την πορεία υλοποίησης των στόχων του Τμήματος.

Απόκλιση από τους στόχους

Όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο Βερναρδάκη «στις περιπτώσεις που παρατηρείται απόκλιση μεταξύ των επιθυμητών και πραγματικών αποτελεσμάτων, οι στόχοι μπορούν να αναθεωρηθούν (κατάργηση, αντικατάσταση, συμπλήρωση, διόρθωση) ή να τροποποιηθεί το ετήσιο χρονοδιάγραμμα υλοποίηση τους, εφόσον υπάρχουν αντικειμενικοί λόγοι γι’ αυτό. Για τις απαιτούμενες διορθωτικές ενέργειες, η ολομέλεια της Διεύθυνσης ή του Τμήματος μπορεί να συντάσσει σχετική εισήγηση προς την πολιτική ηγεσία με βάση προτάσεις των μελών της, σύμφωνα με σχετική δυνατότητα που προβλέπεται στην παράγραφο 2 περίπτωση γ του άρθρου 23 του Ν.4369/2016, μετά την πάροδο τεσσάρων μηνών και πριν την παρέλευση οκτώ μηνών από τον καθορισμό της στοχοθεσίας σύμφωνα με τους χρονικούς περιορισμούς που καθορίζονται στην παράγραφο 5 του άρθρου 22 του Ν.4369/2016. Για την αναθεώρηση της ατομικής στοχοθεσίας επαναλαμβάνεται η διαδικασία καθορισμού των ατομικών στόχων που περιγράφεται στην παράγραφο 3 περίπτωση γ του άρθρου 22 του Ν.4369/2016, ενώ για την αναθεώρηση της στοχοθεσίας σε επίπεδο Τμήματος και Διεύθυνσης επαναλαμβάνονται οι διαδικασίες με τις οποίες πραγματοποιείται ο καθορισμός τους στις σχετικές διατάξεις του άρθρου 22 του ως άνω Νόμου».

Εκθέσεις αξιολόγησης

Σύμφωνα με την εγκύκλιος «τα αποτελέσματα της υλοποίησης της ετήσιας στοχοθεσίας αποτυπώνονται, σύμφωνα με την παράγραφο 2δ του άρθρου 23 του Ν.4369/2016, στις Εκθέσεις Αξιολόγησης που εγκρίνονται από τις Ολομέλειες της Διεύθυνσης και του Τμήματος. Οι Εκθέσεις Αξιολόγησης συντάσσονται από τον οικείο προϊστάμενο, περιλαμβάνουν το έργο που παρήγαγαν οι οργανικές μονάδες και εγκρίνονται ύστερα από συζήτηση τουλάχιστον από τα δύο τρίτα (2/3) των υπαλλήλων της αντίστοιχης δομής. Οι Εκθέσεις είναι επαρκώς αιτιολογημένες βάσει της στοχοθεσίας της κάθε δομής και λαμβάνουν βαθμολογία από το 0−100»

Να σημειωθεί ότι η εγκύκλιος αυτή αφορά μόνο τα Υπουργεία, τα Ν.ΠΔ.Δ., τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και τις Ανεξάρτητες και όχι τους ΟΤΑ για τους οποίους θα εκδοθεί νεότερη.

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Σελίδα 73 από 209

ΠΑΝ.ΣΥ.Π.Ο.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Υπαλλήλων ΟΑΕΔ - τ.ΟΕΕ - τ.ΟΕΚ ιδρύθηκε το 2014 μετά από σχεδόν ομόφωνες αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων των Πανελληνίων Συλλόγων Υπαλλήλων των Οργανισμών Εργατικής Εστίας & Κατοικίας.


Πρώτη προτεραιότητα είναι η επανίδρυση των δύο καταργημένων οργανισμών του ΟΕΚ & ΟΕΕ σε έναν ενιαίο Οργανισμό, η επανεκκίνηση των προγραμμάτων στέγασης του ΟΕΚ και μετεργασιακής μέριμνας του ΟΕΕ.