Το δημόσιο και οι αριθμοί - αποκαλυπτική έρευνα
EUROKINISSI/ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣΗ συζήτηση για τον απεγκλωβισμό της δημόσιας διοίκησης από τις κομματικές εξαρτήσεις είναι επίκαιρη όσο και διαχρονική. Για πρώτη φορά το 1911 κατοχυρώνεται συνταγματικά η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, με στόχο την ανεξαρτησία τους από τους τότε κομματικούς ανταγωνισμούς.
Υπό το Μνημόνιο
Στο πρόσφατο παρελθόν διαπιστώνεται η ιστορική επανάληψη. Το 2013 οι απολύσεις 15.000 δημοσίων υπαλλήλων αποτέλεσαν κυβερνητική δέσμευση απέναντι στους δανειστές. Το 2014, διά μέσου της «συνταγματικής» πρακτικής της κατάργησης οργανικών θέσεων, με τους δημοσίους υπαλλήλους στη συνέχεια να εντάσσονται στο απαράδεκτο καθεστώς της διαθεσιμότητας, η «πλατεία Κλαυθμώνος» αναβίωσε.
Μια σειρά περαιτέρω νομοθετικών πρωτοβουλιών, όπως η προσχηματική αξιολόγηση με αυθαίρετες ποσοστώσεις και οι απευθείας αναθέσεις καθηκόντων προϊσταμένων με υπουργικές αποφάσεις, επιχείρησαν να διαμορφώσουν ένα καθεστώς πειθήνιων, υπό τον φόβο της απόλυσης, εργαζομένων (και άρα καθόλου αποτελεσματικών λόγω της εργασιακής τους ανασφάλειας) και ένα κομματικό «ρεσάλτο» στις θέσεις ευθύνης.
Οι συνταγματικά κατοχυρωμένες μόνιμες σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο απειλήθηκαν ευθέως και η συζήτηση για τη συνταγματική άρση της μονιμότητας (η οποία στην πράξη είχε προ πολλού αρθεί) άνοιξε με μια ταυτόχρονη προσπάθεια καλλιέργειας «κοινωνικού αυτοματισμού» εις βάρος των υπαλλήλων.
Αν και θα έπρεπε να έχει κλείσει οριστικά αυτή η συζήτηση, διατηρείται από υποτιθέμενους μεταρρυθμιστές. Προσφάτως, σε εκδήλωση του Ποταμιού, προτάθηκε η άρση της μονιμότητας και η απόλυση όσων κρίνονται «ανεπαρκείς». Κλήθηκαν δε τα κόμματα της «φιλοευρωπαϊκής» αντιπολίτευσης (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) να τοποθετηθούν επί του ζητήματος.
Γραμμή άμυνας
Ουσιαστικά, λοιπόν, η άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων συνεπάγεται, εκτός από την πλήρη ελαστικοποίηση της εργασίας, την κατάργηση της στοιχειώδους και εντελώς απαραίτητης γραμμής άμυνας απέναντι στα κομματικά δίκτυα.
«Ο λόγος για τον οποίο έχει θεσπιστεί η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων είναι περισσότερο επίκαιρος από ποτέ στην Ελλάδα», σχολιάζει στην «Εφ.Συν.» ο ερευνητής εργασιακών σχέσεων, επιστημονικός συνεργάτης του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ και τέως ειδικός γραμματέας του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ), Απ. Καψάλης.
«Ακόμα και τώρα που μιλάμε, δεν έχει καθαρίσει ο δημόσιος τομέας, και θα αργήσει ακόμη να καθαρίσει, από τις λογικές των κομματικών και πολιτικών πιέσεων. Μολονότι η εικόνα που έχω σχηματίσει είναι άριστη και από το επίπεδο των γνώσεων και από την αυταπάρνηση που δείχνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι στο υπουργείο Εργασίας που γνωρίζω καλά, και ειδικότερα στο ΣΕΠΕ και άλλους μηχανισμούς ελέγχου της αγοράς εργασίας, δεν έχουν εξαλειφθεί φαινόμενα κομματικών παρεμβάσεων και πολιτικών αυλών μέσα στα υπουργεία. Αυτό διαπίστωσα στους 5-6 μήνες που ήμουν εκεί», περιγράφει.
Το μέγα πρόβλημα
Η κομματική χειραγώγηση ιεραρχούνταν, έως σήμερα, ως το κορυφαίο πρόβλημα του ελληνικού Δημοσίου.
Εχουν ενδιαφέρον τα στοιχεία που αναφέρθηκαν προσφάτως στη Βουλή και παραθέτει στην «Εφ.Συν.» ο εμπειρογνώμονας δημόσιας διοίκησης και πρόεδρος του Διοικητικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κ. Παπαδημητρίου:
«Κατά την περίοδο 1981-2014, ο κανόνας ήταν πως σε διάστημα πέντε μηνών κατά μέσο όρο, μια νέα κυβέρνηση (άλλου κόμματος είτε ΠΑΣΟΚ είτε Ν.Δ.) καταργούσε τις θητείες και όριζε τους προϊσταμένους της δικής της επιλογής (π.χ. ο νόμος 2190/94 μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1993 που κέρδισε το ΠΑΣΟΚ και ο νόμος 3260/04 του Αυγούστου μετά τις εκλογές του Μαρτίου 2004 που είχε κερδίσει η Ν.Δ.).
»Οταν λοιπόν το κομματικό σύστημα είναι τόσο ισχυρό, είναι δυνατόν να συζητιέται σοβαρά η ιδέα της παρέμβασης στον μόνο θεσμό-εγγύηση που διασφαλίζει μια συνέχεια στη δημόσια υπηρεσία, δηλαδή τη μονιμότητα;», ρωτά δηκτικά.
Οι μόνιμες σχέσεις εργασίας στο Δημόσιο είναι αναμφισβήτητα η απαραίτητη προϋπόθεση για την εγγύηση της ανεξαρτησίας του. «Είναι η αφετηρία, για να μπορείς να χτίσεις έναν ανεξάρτητο και αναβαθμισμένο ποιοτικά και λειτουργικά δημόσιο τομέα», συμπληρώνει ο κ. Καψάλης.
Ωστόσο, η μονιμότητα και ο δημόσιος τομέας στο σύνολό του στοχοποιήθηκαν με έντονο τρόπο, έως προσφάτως. Ο κοινωνικός αυτοματισμός βρήκε γόνιμο έδαφος στην κοινή γνώμη εις βάρος των δημοσίων υπαλλήλων. Το κλίμα, όμως, αυτό φαίνεται να αντιστρέφεται.
Η πραγματικότητα νίκησε την προπαγάνδα
Ας εξετάσουμε τα δημοσκοπικά ευρήματα της εταιρείας Prorata και του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, που παρουσιάζει η εφημερίδα μας, λαμβάνοντας υπόψη και την περίοδο που τέθηκαν ερωτήματα για τα «καυτά» θέματα του Δημοσίου. Το βασικότερο συμπέρασμα είναι ότι η άποψη των πολιτών για τις αλλαγές στο Δημόσιο ακολουθούν τόσο την ένταση του δημόσιου διαλόγου όσο και την κατεύθυνση, πάνω στην οποία στρέφει τη συζήτηση η εκάστοτε κυβέρνηση.
Στον απόηχο της επίθεσης που δέχθηκε η κυβερνητική προσπάθεια για αποκατάσταση των αδικιών απολυμένων και «διαθέσιμων» υπαλλήλων, δύο εβδομάδες (27/8/2015) μετά την ψήφιση του τρίτου Μνημονίου, η άποψη ότι «η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να καταργηθεί» βρίσκει σύμφωνο το 64% των ερωτηθέντων (πίνακας 1). Παρ' ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν πληγεί σε μεγάλο βαθμό από τις μισθολογικές περικοπές, προκύπτει η διατήρηση του ισχυρισμού ότι «πρέπει να σηκώσουν και αυτοί βάρη» (πόσο περισσότερο;).
Εδαφος φαίνεται να έχει βρει νωρίτερα ο ισχυρισμός περί «διογκωμένου Δημοσίου». Τον Μάρτη του 2014, οπότε ξεκινούν οι πρώτες απολύσεις υπαλλήλων με την ολοκλήρωση του οκταμήνου της διαθεσιμότητας, το 61% των ερωτηθέντων συμφώνησε ότι «ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων πρέπει να μειωθεί» (πίνακας 2).
Ταυτόχρονα, πάντως, το 56% των συμμετεχόντων στην έρευνα συμφώνησε ότι «είναι εφικτή η αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα χωρίς την απόλυση δημοσίων υπαλλήλων» (πίνακας 3), αποδεικνύοντας ότι η εμφάνιση των απολύσεων ως διαρθρωτικού μέτρου δεν βρήκε ποτέ απήχηση. Τον Φλεβάρη του 2014, το 68% των ερωτηθέντων ήταν υπέρ του κλεισίματος δημόσιων οργανισμών, κατόπιν αξιολόγησης του συνόλου των δομών (πίνακας 4).
Χωρίς ευήκοα ώτα
Μετά το τρίτο Μνημόνιο, η ΑΔΕΔΥ, πέρα από απεργιακές κινητοποιήσεις, έχει ξεκινήσει και μια ενημερωτική εκστρατεία για τις επιπτώσεις των νέων μέτρων λιτότητας. Στο επίκεντρο και οι προωθούμενες αλλαγές της «αντιασφαλιστικής», κατά την ΑΔΕΔΥ, μεταρρύθμισης.
Στο πλαίσιο δημοσκόπησης τον Φλεβάρη του 2016, το 51% των ερωτηθέντων συμφωνεί ότι «τα αιτήματα των δημοσίων υπαλλήλων για διατήρηση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων είναι απολύτως δικαιολογημένα». Εν προκειμένω, αφ' ενός το κυβερνητικό αφήγημα για το ασφαλιστικό δεν βρίσκει ευήκοα ώτα, αφ' ετέρου φαίνεται να διαπιστώνεται ότι οι προωθούμενες αλλαγές πλήττουν ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.
«Η άποψη περί “κακών” δημοσίων υπαλλήλων, πέραν του στερεοτυπικού της φορτίου, είναι βαθιά υποκριτική και χρησιμοποιείται ευρέως από τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις (παλαιές ή νέες).
Η υποκρισία έγκειται στο ότι καθ’ όλη την περίοδο 1990-2015, αυτές οι δυνάμεις, παρά την αντίθετη ρητορική τους, δεν θέλησαν να μεταρρυθμίσουν πραγματικά τη δημόσια διοίκηση και να την κάνουν αποτελεσματική και χρήσιμη στο κοινωνικό σύνολο», σχολιάζει ο κ. Παπαδημητρίου.
«Ηταν εκείνοι που προτιμούσαν τη μη προώθηση ή την αναστολή ή την απονεύρωση κάθε σοβαρής μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, γιατί τα κοντοπρόθεσμα συμφέροντά τους (της αναπαραγωγής τους στην εξουσία και της νομής των πόρων της...) εξυπηρετούνταν καλύτερα από μια διοίκηση ανοργάνωτη, που λειτουργεί μέσα σε πλαίσιο πολυνομίας και κακονομίας, μια διοίκηση δηλαδή σε σύγχυση, την οποία και πράγματι συνέθεσαν.
Μέσα σε ένα πλαίσιο ασφυκτικής πολιτικής-κομματικής κυριαρχίας, οι απόψεις της οποίας εύκολα αναπαράγονται και διαχέονται από φιλικά ΜΜΕ, η άρση της μόνης θεσμικής εγγύησης που έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, δηλαδή της συνταγματικά κατοχυρωμένης μονιμότητας, μόνο αρνητικά μπορεί να αξιολογείται».
Επιπτώσεις
Σαφώς και σε μια χώρα με 27-28% στατιστική ανεργία, ενδεχόμενες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, ακολουθώντας μια λογική εξίσωσης με τον ιδιωτικό τομέα προς τα κάτω, δεν θα μπορούσαν παρά να προκαλέσουν αλυσιδωτές επιπτώσεις. Ποιος ο αντίκτυπος μιας ενδεχόμενης άρσης της μονιμότητας;
Σύμφωνα με τον κ. Καψάλη, η απάντηση πρέπει να δοθεί σε δύο επίπεδα: «Αποδεδειγμένα οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι κρατάνε όρθια την αγορά. Με τη σταθερότητα των αποδοχών τους, αυτών που είναι, μπορούν και συντηρούν άνεργα μέλη των οικογενειών τους και διατηρούν την εσωτερική ζήτηση σε κάποια ανεκτά επίπεδα», δηλώνει, τονίζοντας τις ιδιαιτερότητες της εγχώριας οικονομίας.
«Δεύτερον, αυτές καθ' εαυτές οι εργασιακές σχέσεις στο Δημόσιο θα πληγούν ανεπανόρθωτα, αυτό δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε περισσότερο. Εκείνο όμως που χρειάζεται να δούμε είναι οι επιπτώσεις που θα έχει στη λειτουργία του δημόσιου τομέα μια συζήτηση έστω για μερική άρση της μονιμότητας.
»Ας υποθέσουμε ότι πάμε σε σενάρια, όπου η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων αίρεται κατ' εξαίρεση, σε κάποιες περιπτώσεις όπως προσωπικών επιδόσεων ή κρίσεων ανωτέρων κ.ο.κ. Μολονότι το επίπεδο των δημοσίων υπαλλήλων, ιδίως των νέων, 40-45 χρόνων, είναι πολύ υψηλό, υπάρχει ακόμα η αίσθηση της δίωξης και της ανελευθερίας, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ξεδιπλώσουν όλες τους τις αρετές και να δουλέψουν βάζοντας και τη φαντασία τους, ή και κάποιες καινοτομίες που έχουν στο μυαλό τους, σε λειτουργία.
»Η ελληνική δημόσια διοίκηση δεν έχει ακόμα φτάσει σε επίπεδα, όπως του Βελγίου ή της Γαλλίας ή άλλων βορειότερων χωρών, για να λες ότι δεν κινδυνεύει από άλλου είδους παρεμβάσεις το έργο του δημοσίου υπαλλήλου, ώστε να μπορώ να σκεφτώ πως μπορεί να συζητήσω κάποια στιγμή την άρση της μονιμότητας. Είναι πολύ επικίνδυνο και να το συζητάς. Επιτείνει τα φαινόμενα ανασφάλειας, ανελευθερίας κ.λπ.», συμπληρώνει.
«Δεν έγινε τυχαία»
Στην πράξη, με την εισαγωγή ευέλικτων μορφών εργασίας στο Δημόσιο (τάση που επεκτείνεται), η μονιμότητα έχει αρθεί.
«Η ιδέα για τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα έγινε ακριβώς για να φτάσει κάποια στιγμή η κοινή γνώμη να μη διακρίνει τον μόνιμο υπάλληλο από τον ευέλικτο, με σχέσεις ιδιωτικού δικαίου, εργαζόμενο, ώστε να είναι πιο εύκολη η συζήτηση για την οριστική άρση της μονιμότητας. Δεν έγινε τυχαία», υπογραμμίζει ο κ. Καψάλης, θυμίζοντας πως «έχει αποδειχθεί από πολλές έρευνες ότι το να απασχολείς κάποιον με εργολαβική ή άλλη σχέση είναι πολύ πιο δαπανηρό από ό,τι εάν τον είχες προσλάβει ως μόνιμο από την αρχή».
Η κυβέρνηση έχει εκφράσει προθέσεις ενοποίησης των σχέσεων εργασίας μεταξύ μόνιμων και υπαλλήλων ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ), με στόχο η δημόσια διοίκηση να λειτουργεί με μια ενιαία σχέση εργασίας. Από τους 566.556 τακτικούς δημοσίους υπαλλήλους, οι 49.242 είναι ΙΔΑΧ. Σε 77.233 εργαζομένους ανέρχεται το έκτακτο προσωπικό, με τους «πενταμηνίτες» των ΟΤΑ να έχουν απομακρυνθεί.
Περί ανεξαρτησίας
Πέραν των μόνιμων εργασιακών σχέσεων, ποιες άλλες παρεμβάσεις χρειάζονται για την ανεξάρτητη λειτουργία του Δημοσίου; «Σίγουρα το θέμα της διάκρισης του πολιτικού και του υπηρεσιακού γενικού γραμματέα. Δεύτερον, δημοκρατία: να ελέγχεται και ο δημόσιος υπάλληλος από την κοινωνία. Εκπαίδευση και επανεκπαίδευση των υπαλλήλων.
Απ. Καψάλης | ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΪΤΑΣΤο ζητούν και οι ίδιοι. Κυρίως, όμως, πρέπει να ενισχυθεί ο βαθμός ανεξαρτησίας και αυτενέργειας των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να μπορούν να ξεδιπλώσουν το ταλέντο και τις ιδέες που έχουν», προσθέτει ο κ. Καψάλης.
Με τον πρόσφατο νόμο θεσμοθετήθηκαν ο υπηρεσιακός γραμματέας και ο κοινωνικός έλεγχος της διοίκησης. Καθιερώνεται η ακρόαση κοινωνικών φορέων και πολιτών για την καταγραφή και την απάντηση στα προβλήματα εύρυθμης λειτουργίας ή κακοδιοίκησης. Η ακρόαση θα διεξάγεται δημοσίως κάθε δύο μήνες, με τήρηση πρακτικών. Μεταξύ άλλων, ο κοινωνικός έλεγχος θα διενεργείται με έρευνες, ηλεκτρονικές και μη, με τους πολίτες να αξιολογούν τις υπηρεσίες που χρησιμοποίησαν.
O Γ. Πετρόπουλος | Ο Γ. Πετρόπουλος, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής, δηλώνει: «Δεν μπορεί η δημόσια διοίκηση να μην υπόκειται σε κοινωνικό έλεγχο. Οι δημόσιες υπηρεσίες απευθύνονται στην κοινωνία και, ως εκ τούτου, πρέπει να υπάρχει μια ανατροφοδότηση και από πλευράς των πολιτών-χρηστών των υπηρεσιών.
» Βέβαια, πρέπει να υπάρξει μια μεθοδολογία που θα οδηγεί στη βελτίωση των δημόσιων δομών, που αυτή τη στιγμή μαστίζονται από υποστελέχωση και υποχρηματοδότηση, και να αντιμετωπίζει αυτά τα δύο προβλήματα. Οχι, όμως, με πολιτικές συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης των δημόσιων υπηρεσιών, πρακτικές οι οποίες αποδεδειγμένα δεν αποδίδουν και αυξάνουν το κόστος των υπηρεσιών για τους πολίτες».
Η γλώσσα των αριθμών
Δύο δεδομένα δεν μπορούν να αμφισβητηθούν αναφορικά με τη σημερινή κατάσταση του δημόσιου τομέα:
α) υποστελέχωση σε όλο το φάσμα του,
β) υποχρηματοδότηση.
Η «αλήθεια των αριθμών» είναι αμείλικτη: σε διάστημα περίπου 6 ετών οι απασχολούμενοι στο Δημόσιο, με κάθε σχέση εργασίας, μειώθηκαν κατά 275.312 εργαζομένους. Από 952.625 τον Δεκέμβριο του 2009, κατέληξαν στους 677.313 τον Ιανουάριο του 2016 (30% λιγότεροι).
Μεταξύ 2009-2013, οι αποδοχές των πολιτικών υπαλλήλων κατέγραψαν μεσοσταθμικές μειώσεις από 25% έως 38%, ανάλογα με το υπουργείο, την εκπαιδευτική βαθμίδα και τα χρόνια προϋπηρεσίας. Στα ειδικά μισθολόγια, οι περικοπές κυμάνθηκαν από 21% (σε αστυνομικούς) έως 35% (γιατρούς ΕΣΥ). Μεγαλύτερες περικοπές υπέστησαν οι υπάλληλοι μικρής προϋπηρεσίας και χαμηλότερης βαθμίδας εκπαίδευσης.
Δελτίο τύπου για το εξάωρο στους ΒΝΣ
{pdf}images/pdf/exaorovns.pdf{/pdf}
8 Μαρτίου - Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
ΠΑΜΕ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας ( Π.Σ.Ο)
Αγ. Φιλοθέης 5β, 105 56 Aθήνα
Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786 Fax 210 3802 864
E-mail : Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.">Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.http://www.pamehellas.gr
8η του Μάρτη – Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Αγώνας για ζωή χωρίς φτώχεια, ανεργία, πολέμους, προσφυγιά
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 8 ΜΑΡΤΗ 6.30μ.μ. ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
159 χρόνια μετά την εξέγερση των εργατριών στη Νέα Υόρκη, που ζητούσαν ανθρώπινη ζωή, δουλειά με δικαιώματα, είμαστε αντιμέτωποι με μια λυσσαλέα επίθεση του κεφαλαίου ενάντια στα δικαιώματά μας που κατακτήθηκαν με ποταμούς αίματος, όπως η Κοινωνική Ασφάλιση.
Είμαστε μπροστά σε ένα ακόμη ιμπεριαλιστικό έγκλημα με χιλιάδες θύματα ξεριζωμένους πρόσφυγες.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας το ΠΑΜΕ καλεί όλες τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, τις άνεργες και τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τις νέες και τους νέους, όλοι μαζί, μια γροθιά, να διαδηλώσουμε ενάντια στη βαρβαρότητα της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, των μονοπωλίων που γεννά τους πολέμους, δημιουργώντας στρατιές ανθρώπινων ψυχών που περιπλανούνται μερόνυχτα, ξεριζωμένοι από τις πατρίδες τους και πνίγονται στο Αιγαίο στα χέρια των δουλεμπόρων.
Η προσφυγιά, οι 2300 πνιγμοί στη Μεσόγειο σε ένα μόνο καλοκαίρι είναι ένα πρωτοφανές ιμπεριαλιστικό έγκλημα με σφραγίδα ΕΕ και ΝΑΤΟ και όλων των δυνάμεων που τους στηρίζουν. Κανένας δεν μπορεί να μείνει απαθής απέναντι στο μακελειό που συνεχίζεται. Η ελληνική κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες. Μαζί με τις προηγούμενες συμμετείχε σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κι επεμβάσεις στην περιοχή. Εφάρμοσε και στήριξε την αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ. Υπέγραψε τις συμφωνίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που δημιούργησαν τα κύματα των ξεριζωμένων.
Ο ένοχος έχει όνομα και είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης που στο όνομα των ανταγωνισμών μοιράζει τα εδάφη για τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε Συρία, Ιράκ και Λιβύη.
Είναι η ίδια πολιτική που στις χώρες της ΕΕ μειώνει τα μεροκάματα, καταργεί τις ΣΣΕ, χτυπά το Ασφαλιστικό, δημιουργεί στρατιές ανέργων κι εξαθλιωμένων τμημάτων της εργατικής τάξης, μας γυρνά στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Είναι η ίδια πολιτική που χωρίς να λογαριάζει ανθρώπινες ζωές, δε διστάζει να ισοπεδώσει χώρες ολόκληρες με βομβαρδισμούς, προκειμένου να διασφαλιστεί το καπιταλιστικό κέρδος και η καπιταλιστική ανάπτυξη.
Καλούμε όλη την εργατική τάξη να σταθεί αλληλέγγυα στο πλευρό των προσφύγων. Απαιτούμε να σταματήσει ο εγκλωβισμός των προσφύγων, μεταναστών. Να σταματήσει η δολοφονία χιλιάδων προσφύγων στο Αιγαίο που γίνεται με τις πλάτες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Τώρα:
- Απαιτούμε να φύγει το ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
- Απαιτούμε την απεμπλοκή της χώρας μας από τους νατοϊκούς σχεδιασμούς και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή. Να κλείσει τώρα η βάση του πολέμου στη Σούδα.
- Έξω η Frontex και οι άλλοι μηχανισμοί της ΕΕ από τη φύλαξη των συνόρων.
Άμεσα:
- Να εξασφαλιστεί η ασφαλής και απευθείας μεταφορά των προσφύγων από τις χώρες πρώτης υποδοχής (Τουρκία, Ιορδανία, Λίβανος) στις χώρες τελικού προορισμού τους.
- Τώρα να δημιουργηθούν ανθρώπινοι και αξιοπρεπείς ανοιχτοί και δημόσιοι προσωρινοί χώροι υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών - προσφύγων, που να λειτουργούν με ευθύνη του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, όχι με τις «αμαρτωλές» ΜΚΟ που πολλές φορές παίζουν βρώμικο ρόλο. Σε αυτά να παρέχεται ιατροφαρμακευτική φροντίδα, δωρεάν σίτιση και στέγαση, διερμηνεία και νομική αρωγή, όπως είναι το σωστό κι ανθρώπινο. Να υπάρξει ειδική μέριμνα από κρατικούς φορείς για ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες, μητέρες και παιδιά, θύματα κυκλωμάτων διακίνησης ανθρώπων.
- Καμία αποδοχή των απαράδεκτων hot-spots που είναι κέντρα διαλογής, δηλαδή σύγχρονα σκλαβοπάζαρα που κρίνουν ποιος είναι ικανός για τα ευρωπαϊκά μονοπώλια και ποιος θα ξαναγυρίσει στη φωτιά και το θάνατο.
Όλοι στη συγκέντρωση την Τρίτη 8 Μάρτη, στις 6.30 μμ, στα Προπύλαια
Μάρτης 2016
Ερώτηση στη Βουλή από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ για τα δάνεια και την περιουσία του ΟΕΚ
Ερώτηση στη Βουλή κατατέθηκε σήμερα για τα δάνεια που έχει δώσει ο ΟΕΚ από δικά του κεφάλαια.
Συγκεκριμένα τρεις Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι Καφαντάρη Χαρούλα (Χαρά), Καραγιαννίδης Χρήστος και ο Μουμουλίδης Θέμης ερωτούν τον Υπουργό Εργασίας για το τι προτίθεται να κάνει με τα δάνεια που έχει χορηγήσει ο ΟΕΚ και υπολογίζονται στα 85.000 σε ειδικές κατηγορίες συμπολιτών μας όπως πολύτεκνους , ΑΜΕΑ, σεισμόπληκτους. Ρωτούν τον αρμόδιο Υπουργό εάν προτίθεται να διαγράψει τα πανωτόκια των δανείων αυτών αλλά και αν το Υπουργείο σχεδιάζει να αξιοποιήσει την περιουσία του ΟΕΚ και από ποιον φορέα.
Πριν λίγες ημέρες ο Σύλλογος Υπαλλήλων με δελτίο τύπου είχε θίξει το θέμα, το οποίο αγγίζει ευαίσθητες οικονομικά και κοινωνικά ομάδες και οι οποίες δεν υπόκειται σε καμιά απολύτως ρύθμιση εδώ και πέντε χρόνια.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι η τελευταία ρύθμιση των δανείων αυτών αφορούσε μόνο την πρόωρη προεξόφληση του δανείου με διαγραφή τμήματος του χορηγηθέντος κεφαλαίου του δανείου το 2011.
{pdf}images/pdf/erotisisuriza.pdf{/pdf}
Δελτίο τύπου για την διαθεσιμότητα συναδέλφων ΟΑΕΔ
{pdf}images/pdf/diathesimotita2016.pdf{/pdf}
Δελτίο τύπου της ΠΟΠΟΚΠ, ο Σπράος ζει
ΠΟΠΟΚΠ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Αθήνα, 27-2-2016
ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Πανεπιστημίου 67 105 64 Αθήνα
Τηλ: 2103313732 – 2103314570
Fax: 2103314179
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σύμφωνα με δημοσιεύματα ο υπουργός Κατρούγκαλος στη σημερινή του τοποθέτηση στο οικονομικό συνέδριο των Δελφών εκτός από τις συνήθεις ανακρίβειες και τις δημαγωγικές κορώνες, αποφάσισε να «απασφαλίσει» μια ακόμα ακραία νεοφιλελεύθερη αντιασφαλιστική βόμβα.
Συγκεκριμένα δήλωσε "ανοιχτός" σε συζητήσεις που αφορούν στη δημιουργία Επαγγελματικού Ταμείου για επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες, στους οποίους θα δοθεί η δυνατότητα απαλλαγής από την υποχρεωτική ασφάλιση στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ).
Αυτό εκτός των άλλων σημαίνει την εξαίρεση των τρεχουσών εισφορών τους από τον διανεμητικό μηχανισμό του συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και επιβεβαιώνει τις πάγιες θέσεις και τους φόβους της Ομοσπονδίας μας.
Δεδομένου δηλαδή ότι, η αναλογική σύνταξη που θα απονέμει το νέο υπέρ-ταμείο θα εξαρτάται μόνο από τις εισφορές χωρίς καμιά εγγύηση από το κράτος, αυτή θα στηρίζεται κυρίως στις εισφορές των μισθωτών του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Από αυτές δηλαδή τις εισφορές θα λαμβάνουν τα ψίχουλα της αναλογικής και οι 500000 περίπου σημερινοί συνταξιούχοι του ΟΑΕΕ και του ΕΤΑΑ αφού οι εισφορές των εν ενεργεία συναδέλφων τους θα είναι εκτός συστήματος και θα τις διαχειρίζεται το νέο τους Επαγγελματικό Ταμείο. Το επόμενο στάδιο βέβαια θα αφορά στη συνολική απαλλαγή της εργοδοσίας από τη «συμμετοχή» στις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων. Η «πίτα» δηλαδή της αναλογικής σύνταξης θα συρρικνωθεί συνολικά τουλάχιστον κατά 70%. Η ιδιωτική ασφάλιση θα αποτελεί πλέον μονόδρομο και η αποστολή τους θα έχει «εκτελεστεί».
Αυτό λοιπόν το πολιτικό σχέδιο που βρίσκεται σε εξέλιξη αποτελεί τη μεγάλη παγίδα για παλαιούς και νέους συνταξιούχους αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο της Εργασίας κι ας αφήσουν τα ψέματα και την παραπληροφόρηση για τους «ενιαίους κανόνες» και τις «κόκκινες γραμμές».
Ο Σπράος «ζει» κι αυτός τους οδηγεί…
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΡΟΥΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΝΤΗΣ
Όλο το νομοσχέδιο για την αξιολόγηση και τις κρίσεις προϊσταμένων στο Δημόσιο όπως ψηφίστηκε χτες βράδυ
{pdf}images/pdf/axiologisi2016.pdf{/pdf}
Νομοσχέδιο για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων - υπόμνημα της ΑΔΕΔΥ
Προς
Τη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης,
Δημόσιας Τάξης & Δικαιοσύνης
ΥΠΟΜΝΗΜΑ
ΤΗΣ Ε.Ε. ΤΗΣ Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ,
ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ
ΤΟΥ ΥΠ. ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ & ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ
«ΕΘΝΙΚΟ ΜΗΤΡΩΟ ΕΠΙΤΕΛΙΚΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΘΕΣΕΩΝ, ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ, ΠΡΟΑΓΩΓΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ – ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ – ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ»
Ο Δημόσιος Τομέας αποτέλεσε, τα τελευταία χρόνια, πεδίο εφαρμογής σκληρών μνημονιακών πολιτικών. Βασικοί άξονες των πολιτικών αυτών, πολιτικών που αποδέχθηκε σε μεγάλο βαθμό και η σημερινή κυβέρνηση με την υπογραφή του 3ου μνημονίου, αποτέλεσαν η ραγδαία μείωση των δομών του δημοσίου, οι χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, η μεταφορά αντικειμένων σε ιδιωτικά συμφέροντα, ο δραστικός περιορισμός του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, οι μεγάλες μειώσεις στους μισθούς (που μεσοσταθμικά αγγίζουν το 40%), η μείωση των δαπανών για τη λειτουργία του δημοσίου, που καθιστούν τη λειτουργία νευραλγικών υπηρεσιών (όπως Νοσοκομεία, Σχολεία, Παιδικοί σταθμοί κλπ) αδύνατη.
Κοινό τόπο επίσης αποτέλεσε, για όλες τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, η προσπάθεια μεταφοράς των ευθυνών για την κατάσταση που επικρατεί στις δημόσιες υπηρεσίες, στους εργαζόμενους σε αυτές. Το σύνολο των παραπάνω παρεμβάσεων, παρουσιάζονταν ως μεταρρυθμίσεις που στόχο είχαν να αντιμετωπίσουν τις ‘’παθογένειες’’ του Δημοσίου και να το καταστήσουν πιο ‘’αποτελεσματικό’’ και φιλικότερο προς την κοινωνία. Τα αποτελέσματα όμως και οι στόχοι αυτών των πολιτικών, είναι πλέον εμφανή σε όλους. Φιλέτα του δημοσίου εκχωρήθηκαν σε ιδιώτες κερδοσκόπους, χιλιάδες εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους και κρίσιμοι τομείς (όπως Νοσοκομεία, Σχολεία, Ασφαλιστικά ταμεία κλπ) ουσιαστικά υπολειτουργούν.
Παρά τη σφοδρότητα όμως αυτής της επίθεσης, που δέχτηκε ο χώρος του Δημοσίου, οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων είχαν ως αποτέλεσμα πλευρές αυτής της πολιτικής να ακυρωθούν στην πράξη. Χιλιάδες διαθέσιμοι – απολυμένοι εργαζόμενοι επέστρεψαν στη δουλειά τους, ενώ νομοθετήματα όπως αυτό της αξιολόγησης Μητσοτάκη έμεινε στα χαρτιά.
Με τους ίδιους διακηρυγμένους στόχους, δηλαδή τη βελτίωση της κατάστασης στο Δημόσιο, κατατέθηκε και το Νομοσχέδιο της σημερινής κυβέρνησης για την αξιολόγηση του προσωπικού και την επιλογή στελεχών για τη δημόσια διοίκηση. Πρόκειται για νομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει ορισμένες ρυθμίσεις που αποτελούν αιτήματα του Συνδικαλιστικού Κινήματος, όπως η κατάργηση του νόμου Μητσοτάκη για την αξιολόγηση, η αυθαίρετη επιλογή προϊσταμένων, αλλά και δειλά βήματα άρσης του αυταρχικού θεσμικού πλαισίου και αποκατάστασης της δημοκρατίας στους εργασιακούς χώρους. Παρά όμως τις δηλωμένες προθέσεις, η ένταξη του νομοσχεδίου, εκ των πραγμάτων στο πλαίσιο των περιοριστικών πολιτικών του μνημονίου, αλλά και βασικές επιλογές του νομοσχεδίου, υπονομεύουν στη πράξη τις όποιες θετικές πλευρές, διατηρώντας και οξύνοντας τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η δημόσια διοίκηση.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ
Το Νομοσχέδιο δεν λαμβάνει υπ όψιν του την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια στο δημόσιο, με την τεράστια έλλειψη προσωπικού και την αδυναμία ουσιαστικά των υπηρεσιών να λειτουργήσουν. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι προφανές ότι κανένα σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού αλλά και οποιοδήποτε θεσμικό πλαίσιο δεν είναι δυνατόν να οδηγήσει σε καλύτερη λειτουργία των υπηρεσιών (όπως επικαλείται το νομοσχέδιο), για τον απλούστατο λόγο ότι τα προβλήματα δεν εντοπίζονται στην «απόδοση» του προσωπικού, αλλά στην υποστελέχωση και την υποχρηματοδότηση του Δημοσίου.
• Το Νομοσχέδιο προβλέπει ατομική και συλλογική στοχοθεσία και την αξιολόγηση με βάση το βαθμό επίτευξής της, κάτι που καθίσταται στη πράξη προβληματικό, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των υπαλλήλων στο δημόσιο καλύπτουν περισσότερα του ενός αντικείμενα (λόγο της έλλειψης προσωπικού), αντικείμενα που πολλές φορές δεν αντιστοιχούν στην ειδικότητα ή τη θέση τους.
• Η θέσπιση στόχων σε επίπεδο για παράδειγμα Τμήματος ή Διεύθυνσης, δεν εξυπηρετεί, όταν εκ των προτέρων γνωρίζουμε ότι η επίτευξή τους σε πολλές περιπτώσεις είναι ουσιαστικά αδύνατη λόγω των συνθηκών που υπάρχουν. Δεν είναι επίσης προφανείς οι επιπτώσεις για το μέλλον των δομών αυτών, εξαιτίας της χαμηλής τους αξιολόγησής τους. Αποτελεί μια διαδικασία η οποία επί της ουσίας μεταφέρει τις ευθύνες για την κατάσταση στους εργαζόμενους και τις δομές του δημοσίου
• Ενδεικτικό των προβλημάτων, πιθανά και των πραγματικών διαθέσεων, είναι το γεγονός ότι μετά τη βαθμολόγηση των υπαλλήλων, δικαίωμα ένστασης έχουν μόνο όσοι έλαβαν βαθμό κάτω από 70, τη στιγμή που για να έχει κάποιος δικαίωμα συμμετοχής στο Μητρώο στελεχών πρέπει να βαθμολογηθεί με πάνω από 75. Έτσι όσοι λαμβάνουν βαθμό από 70 έως 75 αποκλείονται απ’ το Μητρώο, χωρίς ταυτόχρονα να έχουν δικαίωμα ένστασης.
• Η σύνδεση δε αξιολόγησης – μισθολογίου, είναι χαρακτηριστική της κυρίαρχης ιδεολογικής κατεύθυνσης, την οποία η κυβέρνηση με την υπογραφή του 3ου μνημονίου αποδέχεται και υπηρετεί.
ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
Παρά τις περί του αντιθέτου δεσμεύσεις της κυβέρνησης και της θέσπισης του Εθνικού Μητρώου Στελεχών Δημόσιας Διοίκησης, πολλές από τις προβλέψεις του νομοσχεδίου δεν εξασφαλίζουν την διαφάνεια και την αξιοκρατία στη δημόσια διοίκηση.
• Για τις θέσεις των Γενικών Γραμματέων η τελική επιλογή ανήκει στον εκάστοτε υπουργό, ο οποίος επιλέγει μεταξύ των τριών που προτείνει το ΕΣΕΔ, χωρίς αιτιολόγηση της επιλογής του.
• Με απόφαση του υπουργού, μετά από πρόταση του ΕΣΕΔ και εφόσον κριθεί ότι οι υποψήφιοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις, η στελέχωση των νευραλγικών αυτών θέσεων μπορεί να γίνει και από στελέχη του ιδιωτικού τομέα. Διαδικασία η οποία εκτός των άλλων παράγει μέσω της εναλλαγής στελεχών διοίκησης σε δημόσιες και ιδιωτικές υπηρεσίες, φαινομένων διαφθοράς και διαπλοκής.
• Στο ΕΣΕΔ, προβλέπεται η συμμετοχή φορέων όπως ο ΣΕΒ, ο Συνήγορος του Πολίτη (παρά το γεγονός ότι ρόλος του είναι να ελέγχει και όχι να λειτουργεί τη δημόσια διοίκηση), εκπροσώπου της ΕΣΔΔΑ, αλλά αποκλείεται συνδικαλιστικός εκπρόσωπος και η ΑΔΕΔΥ καλείται να προτείνει έναν εμπειρογνώμονα.
Για το σύστημα επιλογής προϊσταμένων:
• Ο ρόλος της συνέντευξης παραμένει καθοριστικός για τις επιλογές των στελεχών, δεδομένης μάλιστα της αρνητικής εμπειρίας των τελευταίων ετών. Και αυτό γιατί όχι μόνο δεν χρησιμοποιήθηκε ως ένα επιπλέον εργαλείο, πέραν των τυπικών προσόντων, για την επιλογή των πιο ικανών, αλλά μάλλον ως ένα μέσο προκειμένου να παρακαμφθούν τα τυπικά προσόντα και να προωθηθούν οι επιλογές της εκάστοτε διοίκησης.
• Ενώ το Νομοσχέδιο επικαλείται για τις κρίσεις, την ανάγκη συνυπολογισμού πολλών παραμέτρων (πτυχία, προϋπηρεσία, μεταπτυχιακά, εμπειρία, συνέντευξη κλπ), ουσιαστικά προτάσσει, με βάση τη μοριοδότηση που προβλέπει και θέτει υπεράνω κάθε διαδικασίας, τους αποφοίτους της ΕΣΔΔΑ.
• Στα Ειδικά Συμβούλια Επιλογής που συστήνονται για την επιλογή των στελεχών, συμμετέχει και ο Γενικός Γραμματέας του οικείου Υπουργείου, γεγονός που αναπόφευκτα θα δημιουργήσει σχέσεις εξάρτησης υφισταμένων – προϊσταμένων για την προ της επιλογής περίοδο και σίγουρα όχι συνθήκες αντικειμενικής κρίσης. Ταυτόχρονα στα ΕΙ.Σ.Ε.Π όσο και στα Σ.Ε.Π. δεν υπάρχει εκπροσώπηση των εργαζομένων έτσι ώστε να διασφαλίζεται αξιοκρατικά η διαδικασία.
Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ
Τι αλλάζει για τη σύνταξη των δημοσίων υπαλλήλων με χτεσινή τροπολογία
Με δύο «ταχύτητες» η έξοδος από το Δημόσιο
Ανατροπές σε δύο «ταμπλό» για τα όρια συνταξιοδότησης των δημοσίων υπαλλήλων προβλέπει τροπολογία της κυβέρνησης με την οποία παρέχεται η δυνατότητα σε όλους τους μόνιμους υπαλλήλους να παρατείνουν την παραμονή τους στην υπηρεσία μέχρι να συμπληρώσουν το 67ο έτος, ενώ μέχρι σήμερα απολύονταν υποχρεωτικά όταν συμπλήρωναν το 60ό έτος και είχαν 35 έτη αμιγούς δημόσιας υπηρεσίας.
Από την άλλη πλευρά όμως, σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο, οι μόνιμοι υπάλληλοι που δεν συνταξιοδοτούνται με δημοσιοϋπαλληλικές διατάξεις θα απολύονται υποχρεωτικά στο 62ο έτος της ηλικίας τους εφόσον συμπληρώνουν και 40 χρόνια εργασίας. Διαφορετικά θα μένουν μέχρι να πιάσουν τα 40 χρόνια, και όχι πέραν του 67ου έτους, οπότε και θα απολύονται αυτοδίκαια από το Δημόσιο.
Με τροπολογία
Η τροπολογία κατατέθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης που συζητείται στη Βουλή μετά τις ενστάσεις που είχε προβάλει η τρόικα. Η αρχική διάταξη έλεγε ότι η αυτοδίκαιη απόλυση των υπαλλήλων γίνεται στα 60 με 35 έτη αλλά οι υπάλληλοι θα μπορούσαν να ζητήσουν να παραμείνουν και πέραν του 60ού έτους για όσο διάστημα ήθελαν. Η επιλογή αυτή εξυπηρετούσε όσους ήθελαν να μείνουν για ένα, δύο χρόνια ακόμη καθώς λόγω θέσης και επιδομάτων οι αμοιβές τους θα ήταν μεγαλύτερες από τη σύνταξη.
Η τρόικα είχε διαφωνήσει με τη διατύπωση αυτή και ζήτησε να καταργηθεί τελείως η απόλυση στα 60 και όσοι μένουν να απολύονται υποχρεωτικά στα 67, εκτός και αν θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με βάση τα όρια ηλικίας που ισχύουν από το νόμο.
Η τροπολογία που υπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος, Υγείας Π. Κουρουμπλής και ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Χ. Βερναρδάκης αλλάζει το άρθρο 155 του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα και προβλέπει ότι:
* Ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του.
* Η παράγραφος 2 του άρθρου 155 του κώδικα δημοσίων υπαλλήλων (σ.σ.: που προέβλεπε την απόλυση στα 60 με 35 έτη) καταργείται.
Τι ισχύει
Με το νέο καθεστώς οι μόνιμοι υπάλληλοι θα μπορούν να μείνουν ως και 7 έτη πριν απολυθούν από το Δημόσιο (στα 67 αντί 60) ενώ σε κάθε περίπτωση θα μπορούν να αποχωρήσουν με παραίτηση οποτεδήποτε θελήσουν εφόσον θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα με τα κατά περίπτωση όρια ηλικίας που ισχύουν κάθε φορά.
Η τροπολογία επιφέρει αύξηση δαπάνης στον Κρατικό Προϋπολογισμό καθώς, όπως αναφέρει η έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, το Δημόσιο θα αναγκαστεί να καταβάλλει μισθούς για μεγαλύτερο διάστημα σε όσους δεν αποχωρούν πριν από τα 67.
www.enikonomia.gr
"Οι Εργατικές Κατοικίες Γιάννουλης δεν είναι Κολωνάκι"
ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
* Θα κλείσουν ακόμη και δρόμους για να δικαιωθούν
Της Νατάσας Πολυγένη
Το όνειρό τους, μετατράπηκε σε εφιάλτη. Δύσκολες μέρες περνούν οι ιδιοκτήτων διαμερισμάτων στις Εργατικές Κατοικίες Γιάννουλης, στον οικισμό "Μελίνα Μερκούρη" αφού η αύξηση των τιμών στα διαμερίσματα τους, προκειμένου να πάρουν στα χέρια τους τον πολυπόθητο τίτλο ιδιοκτησίας, έχει γίνει θηλιά στον λαιμό τους. Ήδη η πλειοψηφία των ιδιοκτητών αρνείται να παραλάβει τα παραχωρητήρια με τις αναπροσαρμοσμένες τιμές και ζητούν από την πολιτεία να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, καθώς όπως λένε οι συνθήκες έχουν αλλάξει και πολλοί ιδιοκτήτες είναι είτε άνεργοι, είτε χαμηλόμισθοι που αδυνατούν να ανταπεξέλθουν. "Τα διαμερίσματα των εργατικών κατοικιών, δεν είναι διαμερίσματα στο Κολωνάκι για να κοστολογούνται με τιμές που φτάνουν τα 460 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, όταν την ίδια ώρα οι τιμές για τις κατοικίες του Ολυμπιακού Χωριού στην Αθήνα που παραδόθηκαν μόλις το 2004 είναι κατά πολύ χαμηλότερες αφού κυμαίνονται στα 380 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο. Πώς είναι δυνατόν τα διαμερίσματα της Γιάννουλης που παραδόθηκαν το 1998 να κοστολογούνται τόσο υψηλά? Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα" είπε ο πρόεδρος της Επιτροπής Αγώνα κ. Βασίλειος Μπεριτζάς στη χθεσινή συνεδρίαση, στην οποία κλήθηκαν και οι βουλευτές του νομού, προκειμένου να ενημερωθούν για το ζήτημα και να συνδράμουν στην προσπάθεια των κατοίκων του οικισμού. Να σημειωθεί κάπου εδώ, πως η τιμή του τετραγωνικού έχει αυξηθεί κατά πολύ σε σχέση με την αρχική τιμή κόστους κατασκευής. Η τιμή χρέωσης των διαμερισμάτων που παραδόθηκαν στους δικαιούχους το 1998, με βάση τιμές εκείνης της περιόδους ήταν 389,78 ευρώ και σήμερα 453,69 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο.
Ο βουλευτής του ΚΚΕ κ. Γιώργος Λαμπρούλης, του Ποταμιού κ. Κώστας Μπαργιώτας και της Ένωσης Κεντρώων κ. Γιώργος Κατσιαντώνης, ενημερώθηκαν από τα μέλη της επιτροπής για τις εξελίξεις και δεσμεύτηκαν να φέρουν το θέμα στη Βουλή αλλά και να επιδιώξουν συνάντηση με τον υπουργό κ. Γιώργο Κατρούγκαλο ώστε να εξευρεθεί μία λύση το συντομότερο δυνατόν. Τα μέλη της επιτροπής κατέθεσαν υπόμνημα στους βουλευτές, ενώ τους διεμήνυσαν ότι πλέον ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι και είναι αποφασισμένοι να φτάσουν ακόμη και σε κινητοποιήσεις που θα περιλαμβάνουν και κλείσιμο δρόμων για να δικαιωθούν.
Οργή και παράπονο, εξέφρασαν και αρκετά μέλη της επιτροπής αγώνα που μεταξύ άλλων σημείωσαν ότι η πολιτεία τους έχει ξεχάσει, αφού από τότε που παρέδωσε τις κατοικίες ποτέ κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να επισκεφτεί τον οικισμό και να ενημερωθεί για τα προβλήματα του που είναι ουκ ολίγα.
Στους βουλευτές παραδόθηκε υπόμνημα με τα αιτήματα τους, στο οποίο ζητούν τα διαμερίσματα στον οικισμό "Μελίνα Μερκούρη" να χρεωθούν με την αρχική τιμή των 389 ευρώ ή και ακόμη χαμηλότερα και ο ΟΑΕΔ να τους παραδώσει αναλυτική κατάσταση με το τι χρεώνεται στην τιμή π.χ. οικόπεδο, αποθήκες κ.λ.π.
Ακόμη, ζητούν να εφαρμοστεί ειδική ρύθμιση για τους ανέργους που δεν μπορούν να πληρώσουν τη μηνιαία δόση, παγώνοντας τις οφειλές χωρίς καμία προσαύξηση για όσο διάστημα διαρκεί ή ανεργία, να αφαιρεθεί από την τιμή χρέωσης του κάθε διαμερίσματος το ποσό που αντιστοιχεί στα έργα υποδομής του οικισμού, τα οποία πρέπει να επιβαρυνθούν είτε ο ΟΑΕΔ, είτε ο Δήμος και να αυξηθεί η χρονική διάρκεια που θα μπορεί κάποιος να αποπληρώσει όλο το ποσό με την έκπτωση του 40% από 4 σε 10 έτη.
Οι επόμενες κινήσεις της Επιτροπής Αγώνα περιλαμβάνουν παράσταση στον δήμαρχο η ημερομηνία της οποίας δεν έχει καθοριστεί ακόμη, ενώ την ερχόμενη Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου στις 6 το απόγευμα στη πλατεία του οικισμού θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση όλων των κατοίκων.
Στη χθεσινή συνάντηση συμμετείχαν πέρα από τους προαναφερόμενους βουλευτές, ο αντιδήμαρχος κ. Δημήτρης Μαβίδης που έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την υπόθεση και τα μέλη της επιτροπής αγώνα κ. Αντώνιος Παλαμιώτης, Ιωάννης Ντόβας, Βασίλειος Βολιώτης, Νικόλαος Γάλλος, Χρήστος Γιάτσος και Κωνσταντίνος Καλογιάννης.
- See more at: http://www.eleftheria.gr/