Στην ετήσια έκθεσή της η ILO επισημαίνει ότι η λιτότητα και οι σκληρές εργασιακές μεταρρυθμίσεις δεν μπόρεσαν να οδηγήσουν στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης. Χαρακτηρίζει ανησυχητική την κατάσταση στην παγκόσμια αγορά εργασίας και προβλέπει ότι στις ανεπτυγμένες χώρες, ιδίως στην Ευρώπη, η απασχόλησης δεν αναμένεται να επιστρέψει στα προ κρίσης επίπεδα μέχρι τα τέλη του 2016, δύο χρόνια αργότερα απ΄ όσο προβλεπόταν μέχρι τώρα, ακολουθώντας και την επιβράδυνση του ρυθμού παραγωγής.

Στα τέλη του 2011 υπολογίζεται ότι 196 εκατομμύρια άνθρωποι ήταν άνεργοι παγκοσμίως, ενώ ο αριθμός αυτός εκτιμάται ότι θα αυξηθεί στα 202 εκατομμύρια το 2012. Στις αναπτυγμένες χώρες, περίπου το 40% όσων βρίσκονται στην πιο παραγωγική ηλικία τους (25-49 ετών) και αναζητούν εργασία, έχουν μείνει χωρίς δουλειά για πάνω από ένα χρόνο. Επιπλέον, το ποσοστό των νέων ανέργων έχει εκτοξευτεί στα ύψη, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο για κοινωνική αναταραχή, ιδίως σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής.

Σύμφωνα με την έκθεση, η κατάσταση στο σύνολο της αγοράς εργασίας έχει επιδεινωθεί τους τελευταίους έξι μήνες και είναι πολύ σημαντική η επιβράδυνση που παρατηρείται στις ευρωπαϊκές χώρες. Στα δύο τρίτα των ευρωπαϊκών χωρών έχει αυξηθεί η ανεργία τον τελευταίο χρόνο.

Και σε άλλες περιοχές του κόσμου, όπως για παράδειγμα στις ΗΠΑ, δεν σημειώνεται σημαντική πρόοδος στη μείωση της ανεργίας. Η ανάκαμψη έχει επίσης βαλτώσει στην Ιαπωνία και έχει μείνει στάσιμη στην Κίνα, την Ινδία και τη Σαουδική Αραβία. Πιο ανθεκτικές αποδεικνύονται οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία και το Μεξικό.

Στην Ισπανία η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 24% κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους. Ο αριθμός των ανέργων στη Γαλλία αυξήθηκε τον Μάρτιο, για ενδέκατο συνεχόμενο μήνα, και πλέον βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του από το Σεπτέμβριιο του 1999, σύμφωνα με τα στοιχεία του γαλλικού υπουργείου Εργασίας.

Μόνο σε έξι ανεπτυγμένες χώρες το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε μετά το 2007: στην Αυστρία, τη Γερμανία, το Ισραήλ, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα και την Πολωνία.

Ως διέξοδο, η έκθεση συστήνει στις χώρες να προωθήσουν την ποιότητα στην εργασία και να ενισχύσουν τους θεσμούς τους αντί να απελευθερώνουν την αγορά εργασίας. Προτείνεται επίσης να βελτιωθεί η χρήση των Ευρωπαϊκών Διαρθρωτικών Ταμείων και να αυξηθεί ο κατώτερος μισθός στις ευρωπαϊκές χώρες «για να τεθεί ένα όριο στην ύφεση στην Ευρώπη».