Η αξιοπρεπής στέγαση των ευάλωτων νοικοκυριών θα έπρεπε να ήταν προτεραιότητα για τους Κυβερνώντες αφού αποτελεί βασικό κρίκο συνοχής της κοινωνίας και προαπαιτούμενο για την δημιουργία υγιών σχέσεων ενώ σχετίζεται άμεσα με τη επίλυση του δημογραφικού, την οικονομική ανάπτυξη και την αποαστικοποίηση.
Ο Οργανισμός Εργατικής Κατοικίας για πολλά χρόνια, μέχρι την κατάργησή του το 2012, πρόσφερε στεγαστικά προγράμματα μέσω πολλαπλών παροχών όπως κατασκευές εργατικών κατοικιών, επιδοτήσεις ενοικίου, χορηγήσεις άτοκων/χαμηλότοκων δανείων στεγάζοντας πάνω από 700.000 δικαιούχους χωρίς να επιβαρύνει τον Κρατικό Προϋπολογισμό αφού η χρηματοδότησή τους προέρχονταν από τις εισφορές των εργαζομένων και εργοδοτών.
Τα αποθεματικά του ΟΕΚ ύψους 1.5 δις €, παρέμεναν αναξιοποίητα από τον ΟΑΕΔ για πάνω από μια δεκαετία ενόσω η στεγαστική κρίση διογκώνονταν. Τα τελευταία δύο χρόνια, η Κυβέρνηση έλαβε αποσπασματικά μέτρα ανάσχεσης της κρίσης, όπως το πρόγραμμα «ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ» το οποίο λειτούργησε σαν μοχλός αύξησης των τιμών πώλησης των κατοικιών ενώ η Κυβέρνηση αρνήθηκε να ενεργοποιήσει τα διαθέσιμα Ευρωπαϊκά κονδύλια.
Τα συγκεκριμένα δάνεια όμως χορηγήθηκαν και σε όσους δεν είχαν ουδέποτε συνεισφέρει ως μη υπόχρεοι στο αποθεματικό του ΟΕΚ (π.χ σε ελεύθερους επαγγελματίες) καταργώντας την έννοια της ανταποδοτικότητας ενώ τα ηλικιακά όρια (25-39 ετών) και τα εισοδηματικά κριτήρια που τέθηκαν, απέκλεισαν ακόμα και όσους κατέβαλλαν για πολλά χρόνια εισφορές υπέρ ΟΕΚ.
Το πρόγραμμα δεν συμπεριλάμβανε την ανέγερση νέων κατοικιών υποχρεώνοντας τους δικαιούχους να αγοράσουν μόνο όσα σπίτια ήταν άνω των 15 ετών με αποτέλεσμα και σε συνδυασμό με τις αυξημένες τιμές πώλησης των κατοικιών να πουληθούν κατοικίες με μέσο όρο κατασκευής τα 40 έτη ενώ το πρόγραμμα ανακαινίζω-νοικιάζω απέτυχε παταγωδώς να διαθέσει προς ενοικίαση επιπλέον σπίτια αφού κατατέθηκαν μόνο περίπου 1200 αιτήσεις.
Για τα δεινά αυτής της Χώρας ως γνωστόν δεν φταίνε ποτέ τα καρτέλ ακρίβειας ούτε η φοροδιαφυγή εκατομμυρίων από τις εταιρείες καυσίμων αλλά οι σερβιτόροι που δεν δηλώνουν τα φιλοδωρήματά τους.
Η Δ.ΥΠ.Α. παρότι είναι καθολικός διάδοχος του κοινωνικού έργου του ΟΕΚ, φιλοξενεί δικηγορικές-εισπρακτικές εταιρείες στις ημέρες καριέρας για να βρουν φτηνό προσωπικό για το θεάρεστο έργο τους, ενώ την ίδια ώρα αδιαφορεί επιδεικτικά για τους παράνομους πλειστηριασμούς από τα funds των εργατικών κατοικιώνπου έχουμε επανειλημμένως καταγγείλει ως Παν.Συλ.Υπαλ.ΟΑΕΔ-τ.ΟΕΚ-τ.ΟΕΚ.
Για την ανάσχεση της στεγαστικής κρίσης απαιτείταιη παρέμβαση του Κράτους με την κατασκευή και διάθεση νέων κοινωνικών κατοικιών μέσω ενός Δημόσιου Οργανισμού Στεγαστικής Πολιτικής (Δ.Ο.Σ.Π) ο οποίος θα αναλάβει να υλοποιήσει ολοκληρωμένα στεγαστικά προγράμματα.
Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι πολλά σύγχρονα Κράτη όπως αυτό της Ιρλανδίας, Αυστρίας, Ισπανίας και Πορτογαλίας υλοποιούν την ίδια στεγαστική πολιτική που περιλαμβάνει κυρίως την κατασκευή κοινωνικών κατοικιών αφού μόνομέσω της Κρατικής παρέμβασης μειώνονται οι τιμές ενοικίων και πώλησης των κατοικιώνενώ ταυτόχρονα στεγάζονται αξιοπρεπώς τα ευάλωτα νοικοκυριά.
Λιβέρης Κωνσταντίνος
Πρόεδρος του Παν.Συλ.Υπ. ΟΑΕΔ-τ.ΟΕΚ-τ.ΟΕΚ
Μέλος του Δ.Σ της Ομοσπονδίας ΠΟΠΟΚΠ
