ΕΥΘΥΜΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ!!!

Ο ΣΠΟΥΔΑΡΧΙΔΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΛΑΟΥΖΟΣ

Όχι! Όχι! αυτό που θα διαβάσετε, δεν είναι του αείμνηστου, χρονογράφου και ευθυμογράφου θεατρικού συγγραφέα,  Δημήτρη Ψαθά, ούτε αναφέρεται στην εποχή της χούντας που έγραφε, ο αείμνηστος, καθημερινά  πρωτοσέλιδα άρθρα στα ΝΕΑ με τίτλο «ΕΥΘΥΜΑ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ».

Αυτό που θα διαβάσετε, αν το διαβάσετε, είναι απλά του Γιάννη Μπαϊκούση και αναφέρεται στην σημερινή, σύγχρονη, προς Θεού!!! όχι στη χουντική!!! αλλά την δημοκρατική και πολιτισμένη εποχή που ζούμε, ιδιαίτερα εμείς της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πελοποννήσου.

Η διευκρίνηση κρίθηκε απαραίτητη για όσους τυχόν διάβαζαν τον Δημήτρη Ψαθά στα ΝΕΑ και για να μην υπάρξει σύγχυση, ως προς την εποχή που γίνεται αναφορά αλλά και  τον «συγγραφέα».

Επίσης κρίνεται απαραίτητο να διευκρινισθεί από την αρχή ότι: οποιοδήποτε συνειρμό, οποιαδήποτε ομοιότητα ή ταύτιση με πρόσωπα ή όργανα ή αντικείμενα κ.λπ., που μπορεί να σας φέρει στο μυαλό η ανάγνωση του παρόντος, θα είναι καθαρή σύμπτωση και δεν αποτελεί αναφορά ή πρόθεση, ούτε είναι στο μυαλό του «συγγραφέα» ο οποίος το μόνο που θέλει να κάνει, είναι να δώσει την σημερινή έννοια των παραπάνω ουσιαστικών  προς αποφυγήν συγχύσεων  και για να γίνεται η σωστή χρήση όπου και όποτε πρέπει.

Λοιπόν!!! «σπουδαρχίδης» Παρακαλώ μη χαμογελάτε!!! δεν είναι αυτό που πιθανόν σας  ήλθε αμέσως στο μυαλό. Αυτό που σκεφτήκατε, είναι πολύ χρήσιμο και απαραίτητο, έστω και αν μείνει μόνο ένα. Είναι χρήσιμο και απαραίτητο, για την αναπαραγωγή του ανθρωπίνου είδους και όχι μόνον!!! Κατά κανόνα όμως απαντάται ως ζευγάρι, άρα κακώς πήγε το μυαλό σας εκεί, σε όσους/ες πήγε, αφού ο τίτλος είναι σπουδαρχίδης. Δεν γράψαμε σπουδαρχίδες, ακριβώς για να αποφύγουμε την παρανόηση!!! Βέβαια η λέξη είναι Αρχαία Ελληνική και για όσους φοίτησαν και σε «παλαιό» σχολείο, κλίνεται όπως παρακάτω.

Ουσιαστικό, σπουδαρχίδης: εκείνος που επιδιώκει με κάθε τρόπο την απόκτηση  θέσεων, αξιωμάτων.

Μερικά συνώνυμα του σπουδαρχίδη, έτσι για να μην μπερδεύεται κανείς, είναι:

• Ο αρχολίπαρος: αυτός που επιθυμεί και επιδιώκει αξιώματα, εκλιπαρώντας ή κολακεύοντας τους «άρχοντες».
• Ο αρχομανής: αυτός που επιθυμεί σε παθολογικό βαθμό να ασκεί εξουσία.
  • θεσιθήρας: αυτός που επιδιώκει χωρίς αρχές (με αθέμιτα μέσα) την αναρρίχησή του σε θέσεις που προσφέρουν ισχύ και χρήματα. Η άλλη έννοια που δηλώνει  πρόσωπο που επιδιώκει, ακόμα και με αθέμιτα μέσα, να καταλάβει επαγγελματική θέση, συνήθως στο δημόσιο, δεν έχει να κάνει με τον σπουδαρχίδη. Ο σπουδαρχίδης «στέκεται…» πολλές κλάσεις «ψιλότερα…»
  • Ο φίλαρχος: που έχει μεγάλη επιθυμία για την άσκηση εξουσίας, για την απόκτηση αξιωμάτων.

Νομίζω ότι καταλάβαμε, όσοι θέλουμε να καταλάβουμε, και από τούδε, δεν θα μπερδευτούμε πλέον με τον σπουδαρχίδη!!! Θεωρώ ότι έγινε πλήρως κατανοητό και ξεκάθαρο, ώστε να μην χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.

 Ώρα λοιπόν να ξεκαθαρίσουμε, για να μην μπερδευόμαστε  και με τον «κολαούζο»!!! Όχι! Όχι! πάλι!!! μη πάει εκεί το μυαλό σας! αυτό λέγεται κολαούζο (είναι ουδέτερο) και  είναι ο ελικοτόμος ή σπειροτόμος, εργαλείο διάνοιξης σπειρώματος και πολύ χρήσιμο, παλαιότερα, κυρίως στον υδραυλικό. Ούτε! Ούτε! για τον  Τούρκικο κολαούζο μιλάμε που είναι, kılavuz ή (παλαιοτουρκικά)  kılabuz. Όλο στα χρήσιμα πηγαίνει το μυαλό σας! Στην Τουρκική, ο κολαούζος είναι πολύ χρήσιμος και είναι  αυτός που προπορεύεται και δείχνει το δρόμο προς έναν τόπο, ο οδηγός σε πορεία. Κολαούζος βέβαια! λέγεται και το ψάρι πέρκα, επειδή παραφυλάει το χταπόδι για να φάει τα αποφάγια του.

Εμείς μιλάμε για το ουσιαστικό κολαούζος στην Ελληνική

Στα Ελληνικά και αυτός κλίνεται:

         Ουσιαστικό, «κολαούζος»:  ο «φορτικός» άνθρωπος, που προσκολλάται δίπλα σε κάποιον και του κάνει όλα τα «θελήματα».

Κάνει όλα τα θελήματα γιατί προσπαθεί να κερδίσει κάτι απ’ αυτόν, κοινωνική καταξίωση; χρήματα; μούρη στις φωτογραφίες;…, όλα μαζί;;;

Συχνά χρησιμοποιείται με την έννοια του γλείφτη, του σφουγκοκωλάριου, της βδέλλας που κολλάει, στον σπουδαρχίδη και απομυζά κ.λπ., κ.λπ…

Όπως έγραψε όμως και κάποια με το όνομα Τζίνα Δαβιλά, οι πιο ευγενικοί τον αποκαλούν πιο σικ ως «το δεξί χέρι». Οι περπατημένοι που δεν μασάνε τα λόγια τους, τον αποκαλούν κολαούζο και αυτομάτως τον κατατάσσουν στα σκουπίδια.

Τώρα μπαίνει το ερώτημα, ποιος φταίει; ο κολαούζος ή ο σπουδαρχίδης; μάλλον όμοιος ομοίω αεί πελάζει, δηλαδή, ο όμοιος όμοιό του συναναστρέφεται.

Πάτρα  12/2014             

Το μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του Παν.Συλλόγου

Υπαλλήλων ΟΑΕΔ-τ.ΟΕΕ-τ.ΟΕΚ

                                                                                    Γιάννης   Μπαϊκούσης.