Έχουν περάσει 51 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και για τα όσα αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν οι φοιτητές, συνεχίζουν να αποτελούν βασικές διεκδικήσεις και προτάγματα της κοινωνίας μας. Ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι έχει γίνει βορά σε λίγους ημέτερους που πλουτίζουν αφού η δύναμη που έχουν αποκτήσει τους καθιστά απαραίτητους στους Κυβερνώντες για την επιβολή της προπαγάνδας και την συγκάλυψη σκανδάλων.
Αγωνιζόμαστε για ένα Κράτος δικαίου που θα φροντίζει να αποδίδει δικαιοσύνη ακόμα και εάν αγγίζει πολιτικούς, μεγαλοπαράγοντες και ισχυρούς. Οι χιλιάδες κόσμου που στηρίζουν τον αγώνα των συγγενών θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών για την αποκάλυψη της πλήρους αλήθειας δεν θα ξεχάσουν τις ευθύνες τους. Η συνεχιζόμενη δίωξη της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας με τις δεκάδες αγωγές των Κυβερνώντων για να εκφοβίσουν όσους εργαζόμενους τιμούν το λειτούργημα τους αποτελεί μείζον ζήτημα λειτουργίας των θεσμών της Δημοκρατίας.
Για τα περισσότερα ΜΜΕ όλα πάνε περίφημα. Για την ακρίβεια οι Κυβερνώντες καθημερινά ασχολούνται, για την κερδοσκοπία και φοροδιαφυγή τις καταπολεμούν, ενώ το πρόβλημα της ανεργίας έχει λυθεί. Μας κοροϊδεύουν συστηματικά και απροκάλυπτα. Αρνούνται να αποδεχτούν την επίσημη καταγραφή της ανεργίας από τη Δ.ΥΠ.Α. ενώ αποκρύπτουν την αλήθεια ότι χιλιάδες απασχολούμενοι έχουν φύγει για το εξωτερικό, οι θέσεις εργασίας 4ης απασχόλησης τον Σεπτέμβριο 2024 έσπασαν κάθε ρεκόρ ενώ πάνω από 200.000 συνταξιούχοι αναγκάζονται να δουλεύουν αφού οι συντάξεις είναι πενιχρές.
Στα νοσοκομεία επικρατεί μεγάλη υποστελέχωση, η αύξηση συμμετοχής στα φάρμακα δικαιολογείται με αστείες προφάσεις και αβάσιμες συγκρίσεις με άλλες Χώρες όσο αρνούνται να εντάξουν στα βαρέα και ανθυγιεινά ακόμα και τις νοσηλεύτριες/ες. Η πραγματικότητα είναι ότι δεν επιθυμούν να υπάρχει Κρατικό Σύστημα Υγείας για να ωφελούνται οι ιδιώτες που στη διάρκεια της πανδημίας αρνήθηκαν να στηρίξουν τους ασθενείς όσο η Κυβέρνηση καλούσε να χειροκροτήσουμε στα παράθυρα το προσωπικό των νοσοκομείων.
Εδώ και δώδεκα χρόνια που κατάργησαν τον ΟΕΚ, δεν τους ένοιαξε καν για να βοηθήσουν στα προβλήματα με τα έξοδα στέγασης ενώ κατείχαν πάνω απο 1.5 δις€ στα ταμεία τους από τις εισφορές των εργαζομένων.
Η περιουσία του ΟΕΚ έχει γίνει πεδίο κερδοφορίας αφού νομοθέτησαν να χτίζουν εργολάβοι και να κερδοσκοπούν στα οικόπεδα που αποκτήθηκαν με τις εισφορές μας και να τα παραχωρούν για να χτίσουν εμπορικά κέντρα όπως στο αδόμητο οικόπεδο στο Ολυμπιακό Χωριό.
Το ξεπούλημα χιλιάδων σπιτιών σε ξένα συμφέροντα από το πρόγραμμα Golden visa βαφτίζεται ανάπτυξη, η αφαίρεση χιλιάδων σπιτιών από τις μακροχρόνιες μισθώσεις στις βραχυχρόνιες που παράγουν αφορολόγητα κέρδη και οι ανεξέλεγκτες παράνομες πρακτικές των εισπρακτικών ακόμα και με πλειστηριασμούς εργατικών κατοικιών του ΟΕΚ δεν αγγίζουν καν την αρμόδια Υπουργό Εργασίας και τη Διοίκηση της Δ.ΥΠ.Α. αφού δεν ασχολούνται για να απαντήσουν ακόμα και στον Κοινοβουλευτικό Έλεγχο που τους ασκείται.
Οι μισθοί πείνας στους Δημοσίους Υπαλλήλους όπως στους εκπαιδευτικούς με τα ενοίκια στα ύψη έχουν αφήσει πολλές περιοχές χωρίς δασκάλους και καθηγητές, νοσηλευτές και γιατρούς. Μια κοινωνία που την έχουν εγκαταλείψει στην τύχη της. Χιλιάδες νέοι μεταναστεύουν στο εξωτερικό όπως στην δεκαετία του ‘50 και ‘60 αφού συνειδητοποιούν ότι μένοντας στην Ελλάδα δεν έχουν καμιά επαγγελματική και προσωπική εξέλιξη. Τα όσα πληρώνουν ανταποδοτικά στο Κράτος καταλήγουν με τις απευθείας αναθέσεις στις τσέπες ημετέρων.
Κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα είναι μια φράση χωρίς αντίκρυσμα. Πενιχρά επιδόματα και voucher που ενώ δεν αναπληρώνουν τα όσα μας έχουν στην ουσία κλέψει, παρουσιάζονται ως συνετή οικονομική πολιτική με κοινωνική χροιά όσο τα κέρδη των 4 συστημικών Τραπεζών μόνο για το πρώτο εννιάμηνο του 2024 αγγίζουν τα 3,5 δις €.
Όλοι και όλες στους αγώνες για ΨΩΜΙ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, στις κατά τόπους εκδηλώσεις και πορείες
Δεν θα ξεχάσουμε τα θύματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου