Την προκήρυξη νέας 48ωρης απεργίας την Τρίτη και την Τέταρτη, 24 και 25 Σεπτεμβρίου, μέσα σε μια εβδομάδα κατά την οποία θα βρίσκεται στη χώρα μας η τρόικα, προκήρυξε το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ, κατά τη προγραμματισμένη συνεδρίασή του το Σάββατο.

Υπενθυμίζεται ότι την Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου, πραγματοποιείται Γενική Απεργία σε συνεννόηση και συνεργασία με τη ΓΣΕΕ, με διοργάνωση «πανεργατικού συλλαλητηρίου» στην πλατεία Κλαυθμώνος, στις 10.30 το πρωί.

Τη δεύτερη ημέρα και συγκεκριμένα την Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου 2013, θα πραγματοποιηθεί «αντιφασιστικό συλλαλητήριο» των Συνδικάτων ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ, στην πλατεία Συντάγματος στις 6 το απόγευμα.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ:

«Το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ., κατά τη σημερινή προγραμματισμένη συνεδρίασή του, αποφάσισε τη συνέχιση των αγωνιστικών και απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στις καταστροφικές πολιτικές Κυβέρνησης και Τρόικα, που στοχοποιούν και απαξιώνουν το Δημόσιο Τομέα, καταστρέφουν ό,τι έχει απομείνει από το Κοινωνικό Κράτος και πλήττουν τους Δημόσιους Υπαλλήλους, οι οποίοι υφίστανται εδώ και τέσσερα χρόνια τις απάνθρωπες πολιτικές των μνημονίων και σήμερα καταδικάζονται κατά χιλιάδες σε διαθεσιμότητα και απόλυση.

Το Γ.Σ. αποφάσισε την προκήρυξη νέας 48ωρης Απεργίας για την ερχόμενη εβδομάδα, εβδομάδα κατά την οποία θα βρίσκεται στη χώρα μας η Τρόικα.

Ειδικότερα, αποφάσισε την κήρυξη 48ωρης Απεργίας την Τρίτη και την Τέταρτη, 24 και 25 Σεπτεμβρίου 2013. Διευκρινίζεται ότι την Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2013, πραγματοποιείται Γενική Απεργία σε συνεννόηση και συνεργασία με τη ΓΣΕΕ.

Την Τρίτη, 24 Σεπτεμβρίου 2013 (ημέρα κατά την οποία η Τρόικα θα συναντηθεί με τον Υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης) θα πραγματοποιηθεί Πανεργατικό Συλλαλητήριο (ΑΔΕΔΥ – ΓΣΕΕ), στην πλατεία Κλαυθμώνος, στις 10.30 π.μ.

Τη δεύτερη ημέρα και συγκεκριμένα την Τετάρτη, 25 Σεπτεμβρίου 2013, θα πραγματοποιηθεί Αντιφασιστικό Συλλαλητήριο των Συνδικάτων ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ, στην πλατεία Συντάγματος στις 6:00 μμ. 

Η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συστηματική και αποτελεσματική οργάνωση των αγώνων όλων των εργαζομένων, επισημαίνει ότι:

1. Θα συνεχίσει να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για συμπόρευση με τις άλλες Συνδικαλιστικές Οργανώσεις και τους Κοινωνικούς Φορείς, με τους οποίους βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία προκειμένου να πάρουν παλλαϊκό χαρακτήρα οι αγωνιστικές και απεργιακές κινητοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν όλο το επόμενο διάστημα.

2. Καλεί τις Ομοσπονδίες - Μέλη και τα Σωματεία των Εργαζομένων στο Δημόσιο να πραγματοποιήσουν Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε χώρο εργασίας, προκειμένου να σχεδιαστεί με τη συμμετοχή όλων, η παραπέρα πορεία και η μορφή των αγωνιστικών κινητοποιήσεων.

3. Την Πέμπτη, 26 Σεπτεμβρίου 2013, θα συνεδριάσει η Ε.Ε. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. από κοινού με τα προεδρεία των Ομοσπονδιών Μελών της, για να εκτιμηθούν οι εξελίξεις, να συνεκτιμηθούν οι αποφάσεις που θα ληφθούν από τις Γενικές Συνελεύσεις των εργαζομένων σε όλο το Δημόσιο και να αποφασιστούν τα επόμενα αγωνιστικά και απεργιακά βήματα.

Την ίδια ημέρα θα πραγματοποιηθεί συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής, η οποία εξουσιοδοτήθηκε σήμερα από το Γ.Σ. να λάβει αποφάσεις για τα επόμενα αγωνιστικά βήματα καθώς και να οργανώσει Γενική Απεργία τον Οκτώβριο».

«Κλείδωσαν» οριστικά οι 12.500 «διαθέσιμοι» του Σεπτεμβρίου κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Μεταρρύθμισης, καθώς προ των πυλών της... ελληνικής επικράτειας βρίσκεται η έλευση της τρόικας αύριο το μεσημέρι.

Χιλιάδες διαδήλωσαν κατά των σχεδίων της τρόικας και του υπουργείου ΠαιδείαςΗ μοναδική εκκρεμότητα ήταν οι διοικητικοί υπάλληλοι από τα πανεπιστήμια της χώρας, μετά την εμπλοκή που είχε δημιουργηθεί με την άρνηση των πρυτανικών αρχών να δώσουν συγκεκριμένες λίστες στο υπουργείο Παιδείας. Το υπουργείο έστειλε τελικά με δική του ευθύνη τις λίστες με 1.665 διοικητικούς υπαλλήλους από οκτώ πανεπιστήμια στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, και αυτοί οι κατάλογοι παρουσιάστηκαν κατά τη χθεσινή συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η λίστα του υπουργείου Παιδείας περιλαμβάνει:

* 600 διοικητικούς υπαλλήλους από το Πανεπιστήμιο Αθηνών,

* 438 από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο,

* 240 από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης,

* 153 από το Πανεπιστήμιο Πατρών,

* 96 από το Πανεπιστήμιο Κρήτης,

* 53 από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων,

* 40 από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας,

* 35 από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Μετά την έγκριση της πρότασης θα ακολουθήσει η έκδοση της σχετικής κοινής υπουργικής απόφασης για την κατάργηση των οργανικών θέσεων, με τον κ. Αρβανιτόπουλο να διαβεβαιώνει ότι οι «διαθέσιμοι» θα μετακινηθούν σε άλλες θέσεις πανεπιστημίων και ΤΕΙ που έχουν ελλείψεις.

Ο κατάλογος

Μετά και τις τελευταίες εξελίξεις ο κατάλογος των «διαθέσιμων» υπαλλήλων είναι ο εξής:

* 2.114 εκπαιδευτικοί από το υπουργείο Παιδείας,

* 2.234 σχολικοί φύλακες από το υπουργείο Εσωτερικών,

* 53 υπάλληλοι του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης,

* 1.672 υπάλληλοι του υπουργείου Υγείας,

* 1.929 υπάλληλοι από εννέα υπουργεία (Οικονομικών, Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Τουρισμού, Ναυτιλίας και Αιγαίου).

* 3.521 θέσεις δημοτικών αστυνομικών από το υπουργείο Εσωτερικών, με νομοθετική ρύθμιση (λόγω μεταφοράς αρμοδιοτήτων), που ψηφίστηκε τον Ιούλιο από τη Βουλή, στις 23 Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, όπως προαναφέρθηκε, υπολογίζεται ότι περίπου 500 από αυτούς είτε θα εξαιρεθούν είτε θα παραμείνουν στους δήμους, με αποτέλεσμα ο συνολικός αριθμός αυτών που θα μετακινηθούν να είναι περίπου 3.000.

*1.665 διοικητικοί υπάλληλοι από ΑΕΙ και ΤΕΙ.

Τέλος, χθες ο κ. Μητσοτάκης, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό Βήμα FM, παραδέχτηκε ακόμα μία φορα ότι δεν αποκλείει το γεγονός κάποιοι από τους διαθέσιμους του 2013 να οδηγηθούν σε απόλυση το 2014, όταν, δηλαδή, παρέλθει το οκτάμηνο.

Παράλληλα ο υπουργός υποστήριξε ότι, με εξαίρεση τις πρώτες οριζόντιες περικοπές του Ιουλίου «γιατί βρεθήκαμε σε μια μη διαχειρίσιμη κατάσταση», το υπόλοιπο κύμα διαθεσιμότητας του Σεπτεμβρίου «προέκυψε μετά από εκθέσεις αξιολόγησης, που δείχνουν πού υπάρχουν πλεονάζουσες θέσεις». Πρόσθεσε δε ότι η ίδια πρακτική θα ακολουθηθεί και στο δεύτερο κύμα του Δεκεμβρίου, τονίζοντας ότι «ακόμα υπάρχουν δομές που δεν έχουν αξιολογηθεί, όπως η Τοπική Αυτοδιοίκηση».

**Την αντισυνταγματικότητα των κυβερνητικών κινήσεων είχαν επισημάνει οι πρυτάνεις στις συναντήσεις τους με τον υπουργό Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλο. Μετά τις χθεσινές εξελίξεις οι πρυτάνεις των οκτώ πανεπιστημίων που θίγονται από τις ρυθμίσεις για τη διαθεσιμότητα θα συνεδριάσουν τη Δευτέρα για να συναποφασίσουν τις επόμενες κινήσεις τους, με το Πανεπιστήμιο Αθηνών να προσανατολίζεται ήδη στην προσφυγή στο ΣτΕ κατά της «πρωτοβουλίας» του υπ. Παιδείας.

www.enet.gr

[Περιθωριοποίηση και απόρριψη από το σύστημα οδηγούν σε τιμωρία και διασυρμό του συστήματος]. Υπάρχουν και πράγματα που δεν γίνονται. Η ανάπτυξη νεοναζιστικού, ιδιότυπου λούμπεν και μη, εθνικιστικού κινήματος στην Ελλάδα ήταν ένα απο αυτά.  Δεν είναι πιά. Το λούμπεν στοιχείο περιέχεται ενδογενώς (όπως αναλογικά συμβαίνει σε όλα τα κόμματα) αλλά και ως αποτέλεσμα συγκεκριμένης οικονομικής πολιτικής που απο το 2009  οδηγεί στη μιζέρια, την απόγνωση και εν τέλει στην εξαθλίωση σημαντικά κομάτια του πληθυσμού. Του Άκη Κοσώνα                                                                                          

Υπάρχει όμως και στοιχείο που δεν είναι και δεν παραπέμπει σε λούμπεν αλλά είναι κοινωνικά και εργασιακά περιθωριοποιημένο.

Αυτό το κομμάτι πληθυσμού συνθέτει μια υπαρκτή ψήφο προς την Χρυσή Αυγή και μια δυνάμει ψήφο προς το ίδιο κόμμα ακραίας διαμαρτυρίας επειδή ακριβώς τα άλλα δεν πράττουν κάτι ορατό και αντιληπτό για να ανατρέψουν αυτό που τείνει να κυριαρχήσει ως θεσμική καθημερινότητα: Από φαινόμενο και απειλή, η ανεργία, οι απλήρωτοι λογαριασμοί, τα χρέη προς τράπεζες, ιδρύματα, τοκογλύφους μετατρέπονται σε περιεχόμενο της ζωής. Σε κατάσταση.

Τα κομμάτια αυτά ενσωματώνονται εύκολα και ανέξοδα (δεν τους ζητείται να οργανωθούν, να δράσουν, να μετέχουν, κατά τα πρότυπα των οργανώσεων τηγς κομμουνιστικής αριστεράς) στη λογική, την έκφραση και τη συνθηματολογία της Χρυσής Αυγής αφού επιπλέον διατηρούν την ελευθερία του «α λα κάρτ»: διαλέγουν ότι τους κάνει από όσα λέει, πράττει ή προπαγανδίζει η Χ.Α. Από την άποψη αυτή, η εθνικιστική οργάνωση προσφέρει μεγάλο βαθμό ελευθερίας στους υποψήφιους ψηφοφόρους της αφού αυτοί δεν δένονται μαζί της με κάποιο τυπικό αλλά αποτελούν συναισθηματικό κομμάτι μέρους παο την έκφρασή της.

Επικοινωνιακά (αν και δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η μέθοδος αυτή μελετήθηκε και δρομολογήθηκε συνειδητά προκειμένου να προσηλυτίσει με προχωρημένες μεθόδους νέους πιστούς) είναι πολύ επιτυχημένη προσέγγιση αφού οι νέοι φίλοι ή συμπαθούντες δεν υποχρεώνονται σε κάποια δέσμευση αλλά πλησιάζουν απο μόνοι τους όσες από τις ιδέες και τις πρακτικές της Χ.Α. εγκρίνουν.                                                   

Δεν είναι δηλαδή ανάγκη να συμφωνούν απολύτως μαζί της.

Μα είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που γοητεύονται απο τις ιδέες της, ή εγκρίνουν τις ιδέες της; Είναι η αφελής ερώτηση που συχνά κατατίθεται στον φοβισμένο διάλογο που (μαζεμένα και «με τρόπο») διεξάγεται. Και η απάντηση είναι μα φυσικά υπάρχουν.                     
 
Φόβος και καθεστωτισμός

Συχνά επικαλούμαστε έκκρυθμες ή παράξενες περιόδους της ιστορίας για να εξηγήσουμε ανάλογα φαινόμενα και, την ίδια ώρα που το κάνουμε δεν είμαστε καθόλου πρόθυμοι να δεχθούμε ότι αυτό ή κάτι παρόμοιο μπορεί να συμβαίνει τώρα στην Ελλάδα. Συμβαίνει όμως.                   

Τι μας εμποδίζει να δεχθούμε ότι συμβαίνει;   
Πρώτα απ΄όλα ο φόβος.  
                                                                                     
Ύστερα ένας εγγενής καθεστωτισμός. Αυτός ταυτίζεται με τη δημοκρατία την οποία έχουμε μάθει να προστατεύουμε όποιο περιεχόμενο κι αν έχει αυτή: Αντί να συγκρουστούμε με το περιεχόμενο που ενδεχομένως υπονομεύει την ίδια τη δημοκρατία, το εντάσσουμε στο γίγνεσθαι μιάς εξέλιξης που ούτε εχουμε σχεδιάσει ούτε έχουμε διαλέξει. Το βαφτίζουμε αναγκαίο, το ονομάζουμε παγκοσμιοποίηση, το αποενοχοποιούμε δηλαδή, μόνο και μόνο για να μην παραδεχτούμε τη δική μας ευθύνη στην οικειοποίησή του. Γιατί το οικειοποιηθήκαμε;                                                                                 

Επειδή κάθε άρνηση σε κάτι που μοιάζει να έρχεται (να γεννιέται) οδηγεί σε μικρή ή μεγαλύτερη σύγκρουση με το σύστημα. Άρα οδηγεί στην αποσταθεροποίηση του μικρόκοσμου ισορροπιών που ο καθένας έχει δομήσει με ή χωρίς κόπο.  Είναι όμως το περιεχόμενο της δημοκρατίας που την καθιστά αξιόπιστη και το περιεχόμενο της σύγχρονης δημοκρατίας των μνημονίων και της υποθήκευσης χώρας και μέλλοντος είναι εχθρικό προς τους πολίτες που την κατοικούν, την απαρτίζουν και την προστατεύουν.

Όσο για τον φόβο, αυτός υπάρχει διάχυτος στην καθημερνότητά μας και άμεσα συνδυασμένος με την ενδόμυχη και μη ομολογούμενη απόφασή μας να μη διαταραχθεί τίποτα απ΄όσα περιγράψαμε πιό πάνω. Μα, έχουν διαταραχθεί θα πει κάποιος και θα έχει δίκηο.                                   

Η απάντηση είναι να μην διαταραχθούν περαιτέρω, να μη χάσουμε περισσότερα: Αυτό ακριβώς οδηγεί στη λογική της προστασίας του ολίγου το οποίο κατέστη τέτοιο επειδή διστάσαμε λόγω  φόβου να αντιταχθούμε στην επίθεση των δυνάμεων που οδηγούσαν εκεί.                        

Το σύνολο δηλαδή των στοιχείων που δομούσαν την εργασιακή, κοινωνική, οικονομική, ψυχική, αισθητική ισορροπία μας.                                        

Ο φόβος της περαιτέρω απώλειας περιγράφει αυτό που συμβαίνει και είναι αυτός που προσδιορίζει τις συμπεριφορές. Απο την ψήφο μέχρι τις καθημερινές κινήσεις. Για παράδειγμα, όταν νομιμοποιείς με την φοβισμένη σου ψήφο κόμματα που ευθύνονται απολύτως και μόνον αυτά για τη σημερινή κατάληξη, είναι προφανές ότι για κάποιους λόγους δεν μπορείς αν υπάρξεις χωρίς αυτά. Η συνθήκη αυτή περιγράφει μια σαφώς φοβική συμπεριφορά που ενδύεται τον μανδύα της λογικής και της απαράδεκτης -μαζί και βλακώδους- εκδοχής του «δεν υπάρχει άλλη λύση» για να φέρει με νόμιμο και ηθικό (;) τρόπο στο προσκήνιο της πολιτικής τα μνημόνια, τη θεσμοποίηση του διαρκούς δανεισμού και την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας.                                                                       

Στην άλλη άκρη από αυτή τη κατηγορία πολιτών βρίσκεται μια άλλη μικρότερη αλλά διαρκώς αυξανανόμενη, που αντιδρά με ακραίο τρόπο. Ασπάζεται όσες απο τις πολιτικές εκδοχές της Χ.Α. του κάνουν και αδιαφορεί πλήρως (μπορεί μάλιστα να μην αδιαφορεί, αλλά να χρησιμοποιεί ό,τι εκνευρίζει και φοβίζει τους περισσότερους απο την ταυτότητα της Χ.Α. για να προκαλέσει και να αντιταχθεί στη «σιωπηρά πλειοψηφία») για τις επικίνδυνες πολιτικές θέσεις και εκφράσεις της. Η κυβερνητική  πολιτική και η εθνική επιλογή των μνημονίων με όσα αυτά περιέχουν και συνεπάγονται, οδηγούν ευθέως στην ενδυνάμωση πολιτικών και κοινωνικών εκφράσεων που δεν είχαν έως τώρα σημαντική εκπροσώπηση.
 
Η συζήτηση περι Χ.Α. παραπέμπει σε νομιμοποίηση;

Αποτέλεσμα είναι να αρχίσει να συζητιέται το ενδεχόμενο και οι τρόποι νομιμοποίησης συμμετοχής της Χ.Α. στη δημόσια ζωή, κάτι που έκανε σε τηλεοπτική εκπομπή του Σκάϊ ο δημοσιογράφος και ακραιφνής εκφραστής του φιλελευθερισμού Μπάμπης Παπαδημητρίου.                                                                                                                        

Με τον τρόπο τους το έχαν κάνει και άλλοι, όπως ο επι χρόνια βουλευτής και υπουργός Βύρων Πολύδωρας, ίσως σε μια προσπάθεια «ρεαλιστικής καταγραφής» της πολιτικής κατάστασης. Μετά τις επιθέσεις που δέχθηκε ο αρθρογράφος και αναλυτής Σκάϊ και Καθημερινής, απάντησε με άρθρο του (13 Σεπτεμβρίου 2013) στην εφημερίδα όπου εξηγώντας «τι πράγματι πιστεύει» γράφει :                                                                                                             

«Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν για μια «λαϊκή διακυβέρνηση», που θα μπορούσε να οδηγήσει τη χώρα εκτός του σημερινού πλέγματος συμμαχιών, κανόνων συναλλαγής και σειράς άλλων κανόνων που συγκροτούν την κοινωνία μας. Για να το επιτύχουν, ζητούν τη συμμετοχή των κομμουνιστών του ΚΚΕ, οι οποίοι, μέχρι στιγμής, το απορρίπτουν με βδελυγμία. Ας κάνουμε όμως τον ακόλουθο συλλογισμό: αν η συμμαχία αυτή πράγματι συμβεί, μπορεί η χώρα να αλλάξει πλεύση, με ιστορικούς όρους, αυτή τη φορά!   Ομως, μια αριστερή αλλαγή καθεστώτος, μέσω μιας σοσιαλιστικής Ελλάδας, θα προκαλέσει σοβαρότατη αντίδραση. Ο σημερινός χώρος των εθνικιστών και άλλων πολιτών που αναδεικνύουν, δημοσκοπικώς, τη Χ.Α. σε ρυθμιστικό παράγοντα, εύκολα θα συμπαραταχθεί σε μια Συντηρητική Συμμαχία, εγκαταλείποντας ορισμένες ακραία αποτρόπαιες συμπεριφορές».

Κατα πάσα πιθανότητα κάνει λάθος. Πρόκειται για την παράθεση μιας σχηματοποιημένης λογικής που αντανακλά στη μετεμφυλιακή περίοδο, όταν ο διχασμός της Ελλάδας εκφραζόταν στη βάση της σύγκρουσης κομμουνιστών και συμπαθούντων εναντίον εθνικοφρόνων.        
                                                                                                              
Κάτι τέτοιο δεν υπάρχει σήμερα. Κυριάρχησε όμως και προσδιόρισε τον εμφύλιο και την μετέπειτα περίοδο όταν  το μεγαλύτερο τμήμα των συνεργατών των γερμανών (σε ατομικό ή συλλογικό -μέσω  εθνικιστικών οργανώσεων δηλαδή- επίπεδο) εντάχθηκεστον εθνικό στρατό και αποτέλεσε μέρος του σώματος της ευρύτερης Δεξιάς. Πολλές απο τις συνεργαζόμενες με τον κατακτητή ακροδεξιές εθνικιστικές οργανώσεις ενσωματώθηκαν σε μια εθνική αντικομμουνιστική παράταξη και η ύπαρξή τους νομιμοποιήθηκε με αποτέλεσμα να παραγραφεί (εν μέρει και απο τη μνήμη) η αντεθνική τους δράση και η συνεργασία τους με τις δυνάμεις κατοχής. Αυτό προφανώς έχει κατα νου ο Μπ.Π. όταν λέει «ο σημερινός χώρος των εθνικιστών και άλλων πολιτών που αναδεικνύουν, δημοσκοπικώς, τη Χ.Α. σε ρυθμιστικό παράγοντα, εύκολα θα συμπαραταχθεί σε μια Συντηρητική Συμμαχία».                                                                                                     

 Όμως, αυτός ο χώρος είναι ακραία (και συχνά ακτιβίστικα) αντιμνημονιακός και επιζητεί ευκαιρίες δήλωσης, έκφρασης και διάδοσης των θέσεών του. Τις ευκαιρίες αυτές τις προσφέρει η Χ.Α. που όπως  αναφέραμε δεν απαιτεί όπως οι σχηματισμοί της Αριστεράς οργάνωση και συμμετοχή : Η Χ.Α. οικειοποιείται τις ανάγκες αυτές των (πολλών είναι αλήθεια) πολιτών και τις μεταφέρει με το δικό της τρόπο στη δημόσια ζωή, άρα τις διαδίδει σε περισσότερους ανθρώπους είτε μέσω των ΜΜΕ (έστω κι αν αυτά προβάλλουν θέσεις και Χ.Α. αρνητικά) είτε μέσω της κοινωνικής δικτύωσης.                                              

Οι άνθρωποι αυτοί, όσοι τουλάχιστον προέρχονται απο την ευρύτερη Δεξιά (γιατί δεν προέρχονται μόνο απο εκεί οι ψηφοφόροι της Χ.Α.) έχουν τελειώσει στην παρούσα φάση (που είναι άγνωστο πόσο θα διαρκέσει) με την επίσημη και νόμιμη κοινοβουλευτική έκφραση του χώρου, με τη ΝΔ δηλαδή. Και τούτο επειδή η Νέα Δημοκρατία αν και «κόμμα νοικοκυραίων» επέλεξε πολιτική, δόγμα και δράση κατά των νοικοκυραίων αποδεχόμενη πλήρως και υλοποιώντας την πολιτική περικοπών, στερήσεων, απολύσεων, μετακινήσεων – όλα όσα συνθέτουν την πολιτική των δανειστών της Ελλάδας.        
                                 
Απο την ιδεολογία στην τιμωρία

Αυτό που δεν έχει γίνει κατανοητό σε πολλά στελέχη της παραδοσιακής Δεξιάς αλλά και σε αναλυτές προερχόμενους απο την αριστερά που πέρασαν στον φιλελευθερισμό (με την έννοια της κατά Πόπερ «ανοιχτής κοινωνίας») είναι ότι μέρος της βάσης της παραδοσιακής Δεξιάς έχει μετακινηθεί ριζοσπαστικότερα σε άλλες κατευθύνσεις και δεν είναι καθόλου πρόθυμο να επανακάμψει. ΄Αλλωστε η προστασία της Ελλάδας απο τον κομμουνιστικό κίνδυνο που ως ενοποιητικό σύνθημα των κάθε είδους δεξιών ψηφοφόρων λειτούργησε την περίοδο 1945-1955 (αλλά και σε επίπεδο παρακρατικών οργανώσεων υπο την ομπρέλλα της επίσημης Δεξιάς έως και το 1967 που έγινε το πραξικόπημα και φυσικά και κατά τη διάρκεια της χούντας) δεν αποτελεί πλέον επιχείρημα: Δεν υπάρχει κομμουνισμός εδραιωμένος και απειλητικός για το αστικό σύστημα, δεν κινδυνεύουν οι νοικοκυραίοι, δεν φαίνεται να τους παίρνει τα σπίτια ο κομμουνισμός αλλά η τρόϊκα και οι τοπικοί της υπάλληλοι, δεν κυλάνε στα σύνορα προς την Ελλάδα τα σοβιετικά τανκς με επικουρία των κομμουνιστών γειτόνων.                                                               

Τα τμήματα των ψηφόρων που έχουν μετακινηθεί στη Χ.Α. είναι απελπισμένοι άνθρωποι που είχαν λιγότερες αντιστάσεις και αναστολές από άλλους να περάσουν (έστω πρόσκαιρα, έστω για κάποιο -κρίσιμο πάντως- διάστημα) στην άλλη όχθη. Επίσης, η οικονομική και κοινωνική καταστροφή που έχουν υποστεί είναι τέτοιας έκτασης και μορφής που καθόλου δεν ενδιαφέρονται για όσα εκφράζει ιδεολογικά η Χ.Α. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να τιμωρήσουν, να βλάψουν όσους θεωρούν υπεύθυνους για όσα τους συμβαίνουν, για όσα συμβαίνουν στη χώρα. Το λαϊκό ένστικτο αντιλαμβάνεται ότι εκείνο που ενοχλεί περισσότερο τα καθεστωτικά πολιτικά κόμματα, το αστικό σύστημα, είναι να ψηφίζεται η Χ.Α. με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων να κάνει ακριβώς αυτό. Έχουμε λοιπόν μια οξεία αντιπαράθεση σημαντικού μέρους του εκλογικού σώματος με το πολιτικό σύστημα έτσι όπως αυτό εκφράζεται, δρα και λειτουργεί.

Όταν λυθούν αυτά, τότε μπορεί να έχουμε και πάλι διαχωρισμούς στη βάση ιδεολογιών που θα συνοδευτούν με συγκρούσεις και νέες συσπειρώσεις. Μέχρι τότε η αποδιάρθρωση της κοινωνίας, η διάλυση του κοινωνικού ιστού και η οργή για τα εισοδήματα που χάθηκαν και την ανεργία που μεγαλώνει, θα κυριαρχούν. Το θέμα είναι ότι το ίδιο το σύστημα και αρκετοί εκφραστές του αντιλαμβάνεται ότι η Χρυσή Αυγή για μια σειρά απο λόγους μεταβάλλεται χωρίς νομιμοποίηση απο το ίδιο (χωρίς την άδειά του) σε δομικό του μέρος. Διότι αν ένα κόμμα με την ταυτότητα και τις ιδέες της Χ.Α. πάρει στις εκλογές 13% κατά τις δημοσκοπήσεις ή 20% κατά τον κ. Κασιδιάρη μετέχει πλήρως στο σύστημα. ΄Η θα ενσωματωθεί σε αυτό, ή θα το διαλύσει.                                                                

Το πρόβλημα για το σύστημα είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που θα ψηφίσουν Χ.Α. θέλει τη διάλυση του συστήματος, όχι την ενσωμάτωση της Χ.Α. σε αυτό. Δεν ενδιαφέρεται δηλαδή για τη συστημική νομιμοποίηση της Χ.Α. αλλά τη διόγκωση και τη δράση της εναντίον αυτού. Η αντίθεση και η διαμαρτυρία έστω και με βίαιο τρόπο προς το σύστημα (να πόσο γελοίο και άθλιο καθίσταται εκ των πραγμάτων το ανιαρό επιχείρημα-ερώτημα «καταδικάζεις τη βία απ΄όπου κι αν προέρχεται;») αντικαθίστανται σταδιακά αλλά σταθερά από το μίσος και την εκδίκηση.

"Επικίνδυνη η κατάσταση στην Ελλάδα"

ΑΘΗΝΑ 19/09/2013

• 
• 
• 

Να εμποδίσουν την περαιτέρω εξάπλωση του κύματος πολιτικής βίας που σημειώνεται στην Ελλάδα, το τελευταίο διάστημα, ζητάει από τις ελληνικές αρχές η Διεθνής Αμνηστία.

Σε ανακοίνωσή της, η οργάνωση τονίζει ότι οι ελληνικές αρχές «πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να εμποδίσουν την εκδήλωση περισσότερης πολιτικά υποκινούμενης βίας, μετά τη δολοφονία ενός μουσικού και αντιφασίστα ακτιβιστή από υποστηρικτή της ακροδεξιάς στην Αθήνα, στις 18 Σεπτεμβρίου».

Επισημαίνει ότι «η Διεθνής Αμνηστία έχει επανειλημμένα εκφράσει τις ανησυχίες της σχετικά με την αύξηση της μισαλλοδοξίας και της βίας τα τελευταία χρόνια -οι οποίες εκδηλώνονται με δημόσιες πράξεις ξενοφοβίας και ρατσισμού απέναντι σε μια αδύναμη απάντηση των αρχών».

«Η πολιτικά υποκινούμενη βία αυτού του είδους είναι απαράδεκτη παντού και η ιστορία έχει δείξει τις ζοφερές συνέπειές της εάν δεν τίθεται υπό έλεγχο. Οι ελληνικές αρχές πρέπει να στείλουν ένα σαφές μήνυμα ότι επιθέσεις όπως αυτή δεν θα γίνονται ανεκτές, και το άτομο ή τα άτομα που ευθύνονται πρέπει να οδηγούνται στη δικαιοσύνη», δήλωσε η Αναπληρώτρια Διευθύντρια του Προγράμματος της Διεθνούς Αμνηστίας για την Ευρώπη και Κεντρική Ασία.

Πρόσθεσε δε ότι «οι ελληνικές αρχές πρέπει να σταματήσουν το επικίνδυνο αυτό κύμα, πριν οδηγήσει σε περισσότερες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, οι οποίες απειλούν σοβαρά την ασφάλεια και την ικανότητα άσκησης του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης. Οι άνθρωποι πρέπει να μπορούν να εκφράζουν τις πολιτικές πεποιθήσεις τους χωρίς φόβο και σωματική βία».

Τέλος η Διεθνή Αμνηστία επισημαίνει πως «η δολοφονία διαπράχθηκε μετά από αρκετά χρόνια λιτότητας στην Ελλάδα εν μέσω οικονομικής κρίσης. Ακροδεξιές απόψεις, όπως αυτές που ασπάζεται η «Χρυσή Αυγή», έχουν αποκτήσει υποστηρικτές κατά τη διάρκεια αυτού του διαστήματος».

«Αυτό το κύμα ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας και πολιτικά υποκινούμενων επιθέσεων στην Ελλάδα είναι πραγματικά ανατριχιαστικό -οι ελληνικές αρχές πρέπει να αναλάβουν δράση τώρα ώστε να εμποδίσουν την εξάπλωση αυτής της βίας, προτού γίνει ανεξέλεγκτη», δήλωσε η κ. Τιγκάνι.

ΑΥΡΙΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20-9-2013, 11.30 π.μ. ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΟΙΝΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ τ.Ο.Ε.Κ και Ο.Ε.Ε με την Π.Ε.Υ.-ΟΑΕΔ στο κτίριο του ΟΑΕΔ στον ΑΛΙΜΟ, για να ενημερωθούμε όλοι για τη μέχρι τώρα πορεία των κινητοποιήσεων και να γίνουν προτάσεις για τις περαιτέρω κινητοποιήσεις μας.

{pdf}images/pdf/oga189.pdf{/pdf}

{pdf}images/pdf/ergkini.pdf{/pdf}

Ο Σύλλογος υπαλλήλων τ.ΟΕΚ καλεί αύριο Τετάρτη στις 8.30 το πρωϊ όλα τα μέλη του σε ανοιχτή συγκέντρωση-ενημέρωση, για τις διαθεσιμότητες, στο κτίριο της οδού Σολωμού 60. Η παρουσία όλων είναι απαραίτητη. Στη συνέχεια θα συμμετάσχουμε στην απεργειακή συγκέντρωση στην πλ. Κλαυθμώνος.

Για το κάθε υπουργείο θα αναρτηθούν οι θέσεις - ειδικότητες που πλεονάζουν στην διαύγεια.Για τον ΟΑΕΔ λοιπόν θα αναρτηθούν στη διαύγεια του Υπ.Εργασίας ίσως και σήμερα.

{pdf}images/pdf/kinitikotita.pdf{/pdf}

Τη δημιουργία απεργιακού ταμείου αποφάσισε το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ. 

Στο ταμείο αυτό θα συμβάλλει κεντρικά η Ομοσπονδία με ένα μεγάλο ποσό από το Ταμείο Αλληλεγγύης.

Όπως ανακοινώθηκε, θα εκδοθούν κουπόνια των 1€, 2 € και 5 € για την οικονομική στήριξη του αγώνα των εκπαιδευτικών. Τα κουπόνια θα διακινηθούν μέσω των Δ.Σ. των ΕΛΜΕ.

Όσοι επιθυμούν να παράσχουν οικονομική στήριξη μπορούν να καταθέτουν απευθείας στο λογαριασμό 114-00-2002-005457 της ALPHA BANK.

Η ΟΛΜΕ επισημαίνει πως η διαχείριση των χρημάτων θα γίνεται απευθείας από το Δ.Σ. και την Ελεγκτική Επιτροπή της ΟΛΜΕ, μέσω των ΕΛΜΕ. Η οικονομική στήριξη θα αφορά τους απεργούς που, κατά την εξέλιξη της απεργίας, θα βρεθούν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση.

Η Ομοσπονδία καλεί τα Δ.Σ. των ΕΛΜΕ να απευθυνθούν στους πολίτες και τους εργαζόμενους, αλλά και τους φορείς της περιοχής τους για την οικονομική στήριξη του αγώνα, ενώ κάνει έκκληση για οικονομική στήριξη σε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, καθώς και στις οργανώσεις των εκπαιδευτικών σε όλο τον κόσμο. 

Ξεπέρασε το 90% η συμμετοχή στην απεργία

Σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή στη σημερινή απεργία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδίας, ξεπέρασε το 90% πανελλαδικά.

«Η κυβέρνηση έχει τώρα μια μοναδική επιλογή: Να ικανοποιήσει άμεσα τα αιτήματα της απεργίας μας. Διαφορετικά, θα συνεχίσει να βλέπει χιλιάδες απεργούς, όχι μόνον εκπαιδευτικούς από τον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα που θα αντιπαλεύουν την αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική της» σημειώνει, μεταξύ άλλων, η ΟΛΜΕ. 

Παράλληλα, καταγγέλλει «τον αυταρχισμό που επέδειξε ενάντια στους απολυμένους σχολικούς φύλακες και την επίθεση με ΜΑΤ και χημικά» και και «την παρέμβαση της αστυνομίας που επιχείρησε να συγκεντρώσει στοιχεία των απεργών καθηγητών όπως έγινε στο Καρπενήσι και την Κύμη», όπως και «τις πιέσεις της διοίκησης προς τους απεργούς Δ/ντές σχολικών μονάδων να συμπληρώσουν στοιχεία στο Survey».

Οι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προχωρούν από σήμερα Δευτέρα σε πενθήμερες επαναλαμβανόμενες απεργίες, ενώ 48ωρη απεργία σήμερα και αύριο πραγματοποιούν και οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί  (ΟΙΕΛΕ).